శ్రీ కృష్ణ శతకము
పద్యం
దుర్భరబాణము రాఁగా
గర్భములోనుండి యాభయ గావుమటన్నన్
గర్భర కృప రక్షించితి
వర్భకు నభిమన్యుసుతుని నచ్యుత కృష్ణా!
ఘనకీర్తి వహించిన కృష్ణా! అశ్వత్థామ బ్రహ్మాస్త్రమును ఉత్త్రర గర్భ విచ్ఛిత్తికై విడువగా, ఆ గర్భస్థశిశువగు పరీక్షిత్తుని రక్షింపుము అని వేడుకొనగా, అభయమిచ్చి రక్షించి కాపాడిన అభయప్రదాతవు నీవే!
గిరులందు మేరువౌదువు
సురలందున నింద్రుఁడౌదు చుక్కలలోనన్
బరమాత్మ చంద్రుఁడౌదువు
నరులందున నృపతివౌదు నయముగ కృష్ణా!
ఓ శిఖిపింఛ మౌళీ! కృష్ణా! నీవు మేరునగధీరుడవు, అనగా కొండలలో మేరు పర్వతానివి. చుక్కలలో చంద్రుడవు. దేవతలలో ఇంద్రుడవు. నరులను నీతిగా, నమ్మకముగా పాలించు రాజువు.
చుక్కల నెన్నగవచ్చును
గ్రక్కున భూరేణువులను గణుతింపనగున్
జొక్కపు నీ గుణజాలము
నక్కజమగు లెక్కపెట్ట నజునకు కృష్ణా!
ఓ శ్రీకృష్ణా! ఆకాశంలో నక్షత్రములను, ధూళిరేణువులను లెక్కపెట్ట వచ్చునేమోగానీ, నీ సద్గుణములను ఎంచడం బ్రహ్మకు అయినా సాధ్యం కాదు కదా! మరి మేమెంత తండ్రీ!
కుక్షిని సకల జగంబులు
నిక్షేపము జేసి ప్రళయనీరధి నడుమన్
రక్షక వటపత్రముపై
దక్షత పవళించునట్టి ధన్యుఁడ కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! జగద్రక్షకా! సమస్తలోకాలను బొజ్జలో నింపుకొన్న భుజగశయనా! మహాప్రళయమందు, మహాసముద్రమున, ఒక మఱ్ఱి ఆకుపై నిద్రించిన ధన్యాత్ముడవైన నీ గురించి తెలుసుకోవడం సాధ్యం కాదు.
విశ్వోత్పత్తికి బ్రహ్మవు
విశ్వము రక్షింపదలచి విష్ణుఁడ వనఁగా
విశ్వము జెరుపను హరుఁడవు
విశ్వాత్మక నీవె యగుదు వెలయఁగ కృష్ణా!
సమస్తసృష్టి స్థితిలయకారకుడవు నీవే. నీవు త్రిగుణాత్ముడవు. సృష్టించే బ్రహ్మవు నీవు. రక్షించే విష్ణుమూర్తివి నీవు. లయమును చేసే ఈశ్వరుడవూ నీవే! అంతా నీవే! అన్నీ నీవే! ఏ పని చేసేటప్పుడు ఆ పేరుతో పిలువబడే సర్వాంతర్యామివి నీవే కృష్ణా!
అగణితవైభవ కేశవ
నగధర వనమాలి యాదినారాయణ యో
భగవంతుఁడ శ్రీమంతుడ
జగదీశ్వర శరణు శరణు శరణము కృష్ణా!
ఎనలేని ఐశ్వర్యములు కల ఓ కేశవా! గిరిధారీ! వనమాలీ! సృష్టికంతటికీ ఆధారభూతుడవగు ఓ ఆదినారాయణా! జగదీశ్వరా! ఐశ్వర్య శ్రీమంతుడా! శ్రీకృష్ణా! ముమ్మాటికీ నీవె మాకు శరణు! శరణు!
మగమీనమవై జలధిని
పగతుని సోమకుని జంపి పద్మభవునకు
న్నిగమముల దెచ్చియిచ్చితివి
సుగుణాకర! మేలు దివ్యసుందర కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! త్రేతాయుగములో మగచేపవై మత్స్యావతారమెత్తి, వేదాల్ని దొంగిలించిన సోమకాసురుని చంపి, వేదాల్ని రక్షించి, బ్రహ్మదేవునికి ఇచ్చి మంచి కార్యము చేసిన వేదాంత కోవిదుడవు నీవు.
అందఱు సురలును దనుజులు
పొందుగ క్షీరాబ్ది దఱవ పొలుపున నీ వా
నందముగ కూర్మరూపున
మందరగిరి యెత్తితౌర మాధవ కృష్ణా!
ఓ లక్ష్మీపతీ! శ్రీకృష్ణా! దేవతలు, రాక్షసులు పాలసముద్రమును చిలికినపుడు నీవు కూర్మావతారమెత్తి తాబేలు రూపములో మంధరగిరిని ఎత్తి సాయపడితివి. 'సత్కార్యమునకు సాయపడవలెను' అను సామెత నీ నుండియే పుట్టినదేమో!
ఆదివరాహుఁడవయు నీ
వా దనుజ హిరణ్యనేత్రు హతుఁజేసి తగన్
మోదమున సురలు పొగడఁగ
మేదిని గిరి గొడుగునెత్తి మెఱసితి కృష్ణా!
వరాహరూపమును ధరించి, హిరణ్యాక్షుడను రాక్షసుని చంపి రసాతలములో మునిగిపోతున్న భూలోకమును నీ కోరలతో పైకెత్తి కాపాడిన జగద్రక్షుడవు నీవు.
కెరలి యఱచేత కంబము
నరుదుగ వేయుటను వెడలి యసురేశ్వరునిన్
ఉదరము జీరి వధించితివి
నరహరి రూపావతార నగధర కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీవు నరశింహావతారము ఎత్తి, నరశింహుడవై, హిరణ్యకశిపుడనే రాక్షసుని కడుపు చీల్చి సంహరించినవాడవు.
వడుగుఁడవై మూఁడడుగుల
నడిగితివౌ భళిర భళిర, యఖిల జగంబుల్
తొడిగితివి నీదు మేనునగడు చిత్రము నీ చరిత్ర ఘనమగు కృష్ణా!
నీ ఘనచరిత్రను నేనేమని పొగడగలను. నీవు వామనావతారమెత్తి బలిచక్రవర్తిని మూడడుగుల నేలను ఇమ్మని అడిగిన, సమస్తలోకాల్ని రెండు అడుగులలో ఆక్రమించి మూడవ అడుగుని బలిచక్రవర్తి తలపైనుంచి పాతాళమునకు అణగద్రొక్కిన ఘనుడవు. నీ చరిత్ర చాలా ప్రశంసనీయము.
ఇరువ దొకమారు నృపతుల
శిరములు ఖండించితౌర చేగొడ్డంటన్
ధర గశ్యపునకు నిచ్చియు
బరగవె జమదగ్ని రామభద్రుఁడ కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీవు పరశురామావతారము ఎత్తి, నీ ఆయుధమైన గండ్రగొడ్డలితో ఇరవై ఒక్కమార్లు రాజులనందరినీ హతమార్చితివి. కశ్యపునికి భూమి అంతా ధారపోసి, సముద్రము ఒడ్డున క్రొత్తగా కొంచెం నేలను సంపాదించి తపస్సు చేసుకొంటివి.
దశకంఠుని బరిమార్చియు
కుశలముతో సీత దెచ్చికొనియు నయోధ్య
న్విశదముగ కీర్తి నేలితి
దశరథరామావతార ధన్యుడ కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీవు శ్రీరామావతారములో రావణాసురుని చంపి, నీ భార్య సీతను తెచ్చుకొని అయోధ్యను లెస్సగా పాలించితివి. ఘనమగు ఎనలేని కీర్తిని సంపాదించితివి.
ఘనులగు ధేనుక ముష్టిక
దనుజుల చెండాడితౌర తగ భుజశక్తిన్
అనఘాత్మ? రేవతీపతి
యనఁగా బలరామమూర్తి వైతివి కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీవు గొప్ప భుజబలము కల్గిన ధేనుకాసురుని, ముష్టికాసురుని వధించినావు. పాపాలను పోగొట్టే ఓ శ్రీహరీ! రేవతీపతివై బలరామ మూర్తివైనావు.
త్రిపురాసుర భార్యల నతి
నిపుణతతో వ్రతముచేత నిలిపిన కీర్తుల్
కపటపు రాజవు భళిరే
కృపగల బౌద్దావతార ఘనుడవు కృష్ణా!
దయకలవాడవై, బౌద్ధావతారుడవైన కృష్ణా! త్రిపురాసుర భార్యలను వ్రతము చేత, నేర్పుతో కీర్తివంతులుగా చేసిన బుద్ధదేవుడవు నీవే. భళిరే! కపటరాజువై వారి కీర్తిని నిలిపిన నిన్నేమని పొగడగలను.
వలపుల తేజీ నెక్కియు
నిలపై ధర్మంబు నిలుప హీనుల దునుమన్
కలియుగము తుదిని వేడుక
కలికివిగా నున్న లోకకర్తవు కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! దుష్టశిక్షణ, శిష్టరక్షణకై భూలోకములో కలియుగాంతమున గుర్రమునెక్కి వచ్చే కల్కిమూర్తివి నీవే సుమా!
వనజాక్ష భక్తవత్సల
ఘనులగు త్రైమూర్తులందు కరుణానిధివై
మను నీ సద్గుణజాలము
సనకాది మునీంద్రు లెన్నజాలరు కృష్ణా!
ఓ పద్మనేత్రా! భక్తవత్సలా! త్రిమూర్తులైన బ్రహ్మవిష్ణు మహేశ్వరులను నీ బొజ్జలో ఉంచుకొని కరుణానిధివై కాపాడు కృష్ణా! సనక సనందనాది మునులు కూడా, కనుగొనలేని నీ గొప్పతనము ఎంచను నా తరమా! తండ్రీ!
అపరాధసహస్రంబుల
నపరిమితములైన యఘము లనిశము నేనుం
గపటాత్ముఁడనై జేసితి
చపలుని ననుగావు శేషశాయివి కృష్ణా!
ఓ ఆదిశేషశయనా! శ్రీకృష్ణా! నేను చెడ్డవాడినై, ఘోర పాపములు చాలా చేసిన మందభాగ్యుడను, చంచల స్వభావసిద్ధుడను. నన్ను దయతో కాపాడుము కృష్ణా!
నరపశువు మూఢచిత్తుఁడ
దురితారంభుఁడను మిగుల దోషగుఁడను నీ
గుఱు తెఱుఁగ నెంతవాఁడను
హరి నీవే ప్రాపుదాపు నౌదువు కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నేను మానవరూపంలో ఉన్న పశువువంటి వాడను. అజ్ఞానవంతుడను. పాపాత్ముడను. తెలిసో తెలియకో అనేక పాపములు చేశాను. నిన్ను తెలుసుకొనుట నా తరమా! నీవే నాకు ఆధారము. నన్ను పొందదగినవాడవు నీవే!
పరనారీ ముఖపద్మము
గుఱుతగు కుచకుంభములను గొప్పును నడుమున్
అరయంగనె మోహింతురు
నిరతము నిను భక్తిగొల్వ నేరరు కృష్ణా!
క్షణభంగురమైన సుఖభోగాలకు లోబడి అందమైన సుందరాంగి, కలశము వంటి చన్నులను, కొప్పును, నడుమును చూడగానే మోహించే ఈ మూఢజనులు నీ యందు మనసునిల్పి నిన్ను పూజింపరు గదా? ఎంత అవివేకులీ జనులు!
పంచేంద్రియ మార్గంబుల
కొంచెం బుద్దిని చరించి కొన్ని దినంబుల్
ఇంచుక సజ్జన సంగతి
నెంచగ మిమ్మెరిగినాఁడ నిప్పుడె కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నేను ఇంతక్రితం ఇంద్రియలోలుడనై, అజ్ఞానినై తిరిగాను. కానీ సాధుసాంగత్యమున ఇప్పుడిప్పుడే నిన్ను తెలుసుకొంటున్నాను.
దుష్టుండ ననాచారుఁడ
దుష్టచరిత్రుఁడను చాల దుర్భుద్దిని నే
నిష్ట నిను గొల్వనేరని
కష్టుఁడ నను గావు కావు కరుణను కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నేను దుష్టుడను! సత్ప్రవర్తనా రహితుడను, దుష్టచరిత్రుడను, దుర్బుద్ధితో ఉన్నవాడను, నియమనిష్ఠలతో నిన్ను పూజించలేని మందభాగ్యుడను. కరుణతో నన్ను కాపాడుము కృష్ణా!
కుంభీంద్రవరద కేశవ
జంభాసురవైరి దివిజసన్నుత చరితా
అంభోజనేత్ర జలనిధి
గంభీరా నన్ను గావు కరుణను కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీవు గజేంద్రుని కాపాడావు. ఓ కేశవా! జంభాసురునకు శత్రువైనవాడా! దేవతలచే కొనియాడబడిన ఘనచరిత్ర కలవాడా! తామరపద్మములు వంటి కన్నులు కలవాడా! సముద్రమువలె గంభీరుడా! గంభీర హృదయా! కృష్ణా దయతో నన్ను కాపాడుము తండ్రీ!
దిక్కెవ్వరు ప్రహ్లాదుకు
దిక్కెవ్వరు పాండుసుతుల దీనుల కెపుడు
న్దిక్కెవ్వర య్యహల్యకు
దిక్కెవ్వరు నీవె నాకు దిక్కవు కృష్ణా!
ప్రహ్లాదునికు, పాండవులకు, దీనులకు, అహల్య మహాసాధ్వికి దిక్కై కాపాడిన పరమాత్మ ఎవ్వరో, అట్టి కృష్ణా! నీవే నాకు దిక్కు (అనగా అందరికీ నీవే దిక్కు అని భావం).
హరి! నీవె దిక్కు నాకును
సిరితో నేతెంచి మకరి శిక్షించి దయన్‌
బరమేష్ఠి సురలు బొగడగ
కరిగాచినరీతి నన్ను గావుము కృష్ణా!
ఓ శ్రీహరీ! నాకు దిక్కు వేరెవ్వరూ లేరు! నీవే నాకు దిక్కు. బ్రహ్మాది దేవతలు స్థుతించుచుండగా లక్ష్మీదేవితో కలిసి, మొసలిని చంపి, గజేంద్రుని రక్షించిన విధంగా నన్ను కూడా కాపాడుము.
పురుషోత్తమ లక్ష్మీపతి
సరసిజ గర్భాదిమౌని సన్నుత చరితా
మురభంజన సుర రంజన
వరదుఁడవగు నాకు భక్తవత్సల కృష్ణా!
పురుషశ్రేష్ఠా! భక్తవత్సలా! ఓ లక్ష్మీపతీ! బ్రహ్మాదిమునులచే స్తుతించబడిన గుణవంతుడా! మురహరీ! దేవతాప్రియా! నన్ను వరములిచ్చి కాపాడుము.
క్రతువులు తీర్ధాగమములు
వ్రతములు దానములు సేయవలెనా? లక్ష్మీ
పతి! మిము దలఁచినవారికి
నతులిత పుణ్యములు గలుగు టరుదా కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! లక్ష్మీపతీ! నిన్ను సేవించినంతనే యజ్ఞయాగాది క్రతువు, తీర్థస్నాన, వేదపారాయణ, వ్రతదానములు మొదలగు పుణ్యకార్యముల వలన చేసిన ఫలము లభించుచుండగా, మరలా వేరే వాటిని చేయటం ఎందుకు?
స్తంభమున వెడలి దానవ
డింభకు రక్షించునట్టి రీతిని వెలయన్
అంభోజనేత్ర జలనిధి
గంభీరుఁడ నన్నుగావు కరుణను కృష్ణా!
సముద్రమువంటి గంభీరమైన మనస్సు కల్గినవాడా! తామరపువ్వుల వంటి నేత్రములు కలవాడా! కృష్ణా! నీవు నరశింహావతారములో స్తంభమునుండి వచ్చి ప్రహ్లాదుని కాపాడిన రీతి నన్నుకూడా దయతో కాపాడుము తండ్రీ!
శతకోటి భాను తేజా
యతులిత సద్గుణగణాఢ్య యంబుజనాభా
రతినాథజనక లక్ష్మీ
సతిహిత నను గావు భక్త సన్నుత కృష్ణా!
శతకోటి సూర్యకిరణాల తేజస్సుతో వెలిగొందు సాటిలేని సద్గుణసంపన్నా! తామరపూవు నాభియందు కలవాడా! మన్మథుని తండ్రివైన ఓ కృష్ణా! లక్ష్మీపతీ! భక్తులచే కొనియాడబడు శ్రీకృష్ణా నన్ను దయతో కాపాడుము.
మందుఁడ నీ దురితాత్ముఁడ
నిందల కొడిగట్టినట్టి నీచుని నన్నున్
సందేహింపక కావుము
నందునివరపుత్ర నిన్ను నమ్మితి కృష్ణా!
ఓ శ్రీకృష్ణా! పరమాత్మా! నందకుమారా! పాపపంకిల మనస్కులమైన మేము మూఢులమని గ్రహించి మా నిందా తిరస్కార దూషణలు మొత్తం మంచి మనస్సుతో కాచి, మమ్ములను తరింపజేయుము.
పద్యం
శ్రీ రుక్మిణీశ! కేశవ!
నారద సంగీతలోల నగధర శౌరీ
ద్వారక నిలయ జనార్ధన
కారుణ్యముతోడ మమ్ము గావుము కృష్ణా!
రుక్మిణీదేవి భర్తవైన ఓ పరమేశ్వరా! నారద సంగీతమందు ప్రీతి కలిగినవాడా! గోవర్ధన పర్వతమును నీ చిటికెన వ్రేలితో ఎత్తి గోపాలురను రక్షించినవాడా! ప్రజలను కాపాడే ద్వారకావాసీ! ఓ శ్రీ కృష్ణా! మమ్ము దయతో కాపాడుము.
నీవే తల్లివి దండ్రివి
నీవే నా తోడు నీడ నీవే సఖుఁడౌ
నీవే గురుఁడవు దైవము
నీవే నా పతియు గతియు నిజముగ కృష్ణా!
ఓ శ్రీకృష్ణా! నీవే నాకు తల్లివి, తండ్రివి మరియు సహాయకుడివి. నీవే నాకు మిత్రుడవు. నా గురువు కూడా నీవే. నా దైవము, ప్రభువు. నాకు జ్ఞానమును ఉపదేశించువాడవు. ఇలా సమస్తము నీవే అయివున్నావు.
నారాయణ పరమేశ్వర
ధారాధర నీలదేహ దానవవైరీ
క్షీరాబ్ధిశయన యదుకుల
వీరా ననుగావు కరుణ వెలయఁగ కృష్ణా!
ఓ శ్రీమన్నారాయణా! పరమేశ్వరా! ఓ నీలమేఘశ్యామా! రాక్షసులను తుదముట్టించే రాక్షసవైరీ! పాలసముద్రముపై శనియించువాడా! యదువంశకులాగ్రణీ! నన్ను దయతో రక్షించుము.
హరియను రెండక్షరములు
హరియించును పాతకముల నంబుజనాభా!
హరి నీ నామమహత్మ్యము
హరి హరి పొగడంగవశమె హరి శ్రీకృష్ణా!
పద్మము నాభియందు గల ఓ విష్ణుమూర్తీ! నీ హరి అను పేరు గల రెండు అక్షరములు, మా పాపములను హరించుచున్నవి. నీ పేరులోని మహాత్మ్యమును పొగడుట మా తరమా? కాదు అని భావం
క్రూరాత్ముఁ డజామీళుఁడు
నారాయణ యనుచు నాత్మనందను బిలువన్
ఏ రీతి నేలుకొంటివి
యేరీ నీసాటివేల్పు లెందును కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! క్రూరుడైన అజామిళుడు తన వృద్ధాప్యంలో, తన కుమారుని 'నారాయణా' అని పిలిచినంతనే, నీవా క్రూరాత్మునికి మోక్షమిచ్చి కాపాడావు. నీ సాటి దైవం ఎక్కడున్నారు?
చిలుక నొక రమణి ముద్దులు
చిలుకను శ్రీరామయనుచు శ్రీపతి పేరుం
బిలిచిన మోక్షము నిచ్చితి
వలరగ మిము దలఁచు జనుల కరుదా కృష్ణా!
తన పెంపుడు చిలుకచే శ్రీరామా అని పిలిపించినంత మాత్రముననే, ఒక ఆడ దానికి మోక్షము ప్రసాదించెను. అట్టి ఓ పరమేశ్వరా! నిన్ను తలచినవారికి మోక్షప్రాప్తి కలుగజేస్తావు అనటంలో ఎలాంటి ఆశ్చర్యమూ లేదు.
అక్రూరవరద మాధవ
చక్రాయుధ ఖడ్గపాణిశౌరి ముకుందా
శక్రాది దివిజసన్నుత
శుక్రార్చిత నన్ను కరణఁజూడుము కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! అక్రూరుడను భక్తునికి వరమిచ్చినవాడా! మాధవా! చక్రాయుధధారీ! ఖడ్గము చేతియందు కలవాడా! అవక్ర పరాక్రమోత్తముడా! పాపములను హరించే శ్రీహరీ! ఇంద్రాది దేవతలచే స్తుతింపబడువాడా! శుక్రాచార్యునిచే పూజింపబడినవాడా! ఓ ముకుందా! దయతో మమ్ము కాపాడుము.
నందుని ముద్దుల పట్టివి
మందరగిరి ధరుని హరుని మాధవు విష్ణున్
సుందరస్వరూపుని మునిగణ
వందితు నిను దలఁతు భక్తవత్సల కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీవు నందుని ముద్దులపట్టివి, మందరపర్వతమును మోసిన కూర్మావతారుడవు. శ్రీహరి, విష్ణువు కూడా నీవే. లక్ష్మీదేవి భర్తవు.లోకాలన్నింటినీ సమ్మోహింపజేసే ఆకర్షణీయమైన సుందర స్వరూపము కలవాడవు. మునులందరిచే కొనియాడదగు వాడవు. భక్తవత్సలుడవగు నిన్నే ఎల్లపుడూ మనసారా కొలిచెదను.
ఓ కారుణ్యపయోనిధి
నా కాధారంబ వగచు నయముగఁ బ్రోవ
న్నా కేల యితర చింతలు
నాకాధిప వినుత లోకనాయక కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! సమస్తలోకాధిపతివైన నీవు దయాసముద్రుడవై నన్ను రక్షించుచుండగా, నాకు ఇతర దైవ చింతనలతో పనేమి? నా చింతలను పోగొట్టే సర్వాంతర్యామివి నీవే అయినపుడు నాకు ఇతర చింతలేల?
వేదంబులు గననేరని
యాది పరబ్రహ్మమూర్తి వనఘ మురారీ
నా దిక్కు జూచి కావుము
నీ దిక్కే నమ్మినాఁడ నిజముగ కృష్ణా!
ఓ మురారీ! నీవు వేదాలకు అతీతుడవు. నీవే దిక్కని మనఃపూర్వకముగా నమ్మాను. నీ చల్లని చూపును నా పై ప్రసరింపజేసి దయచూపి కాపాడు తండ్రీ!
పదునాలుగు భువనంబులు
కుదురుగ నీకుక్షి నిలుపుకొను నేర్పరివై
విదితంబుగ నా దేవకి
యుదరములో నెట్టు లొదిగియుంటివి కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! బ్రహ్మాండలోకములన్నింటినీ నీ బొజ్జలో నిలుపుకున్న పరమేశ్వరా! దేవకీదేవి గర్భములో ఎట్లా ఒదిగి ఉన్నావు తండ్రీ!
అష్టమి రోహిణి ప్రొద్దున
నష్టమగర్భమున బుట్టి యా దేవకికిన్
దుష్టుని కంసు వధింపవె
సృష్టి ప్రతిపాలనంబు సేయగ కృష్ణా!
ఓ పరంథామా! శ్రీకృష్ణా! దేవకీదేవికి ఎనిమిదవ గర్భమున, రోహిణీ నక్షత్రమున, అష్టమి దినమందు జన్మించి, పాపాత్ముడైన నీ మేనమామ కంసుని సంహరించి లోకోద్ధరణ చేయటానికే పుట్టావు కదా!
అల్ల జగన్నాథుకు వ్రే
పల్లియ క్రీడార్థమయ్యె పరమాత్మునకున్
గొల్ల సతి యా యశోదయు
తల్లియునై చన్నుఁగుడిపె దనరగ కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! జగన్నాథా! సమస్తలోకాలకు అధిపతివైన నీకు రేపల్లె వేడుకయ్యెను కదా! సాక్షాత్తు పరమేశ్వరునకే ఆ గొల్లసతియైన యశోద తల్లి అయ్యెను కదా! నీ మహాత్మ్యం ఎంత గొప్పది.
అందెలు గజ్జెలు మ్రోయగ
చిందులు ద్రొక్కుచును వేడ్క చెలువారంగా
నందుని సతి యా గోపిక
ముందర నాడుదువు మిగుల మురియుచు కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! బాల్యమున నీ కాలి అందెలతో, గజ్జెలతో ఘల్లు ఘల్లుమని గెంతుతూ, ఆడుకొంటూ నందుని భార్య యశోద ముందర ముద్దులొలికే నీ మాటలతో అందరినీ అలరించావు.
హరిచందనంబు మేనున
కరమొప్పెడు హస్తములను కంకణరవముల్
ఉరమున రత్నము మెఱయఁగఁ
బరిగితివౌ నీవు బాలప్రాయము కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీ శరీరము మంచిగంధముతో, అందమైన చేతులు కంకణములు, ఆభరణములతో, వక్షస్థలమున కౌస్తుభమణితో, ప్రకాశించుచున్న శరీరముతో ముద్దులొలుకుచూ బాల్యమును గడిపితివి. ఆనాటి నీ రూపము ఎంత మనోహరము!
పాణితలంబున వెన్నయు
వేణీమూలంబునందు వెలయఁగ పింఛం
బాణిముత్యము ముక్కున
నాణెముగా దాల్చు లోకనాథుఁడ కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! సమస్తలోకాధిపతివై ఉన్నా, నీవు చిన్నపిల్లవానివలే చేతిలో వెన్నముద్దతోనూ, తలపై నెమలిపింఛముతోనూ, ముక్కున నవమౌక్తికముతోనూ అలరారుతున్నావు!
మడుగుకు జని కాళీయుని
పడగలపై భరతశాస్త్ర పద్దతి వెలయన్
గడు వేడుకతో నాడెడు
నడుగులు నా మదిని దలఁతు నచ్యుత కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! అచ్యుతా! కేశవా! కాళీయుని గర్వము అణచుటకు ఆ భయంకర కాళీయుని సర్పముపైననే సరస్సునందు నాట్యమాడి, ప్రకాశించిన ఆ పాదపద్మములను నా మదిలో సదా స్మరింతును తండ్రీ!
బృందావనమున బ్రహ్మా
నందార్భకమూర్తి వేణునాదము నీ వా
మందార మూలమున గో
విందా పూరింతువౌర వేడుక కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! గోవిందా! బృందావనంలోని ఉద్యానవనములలో మందార చెట్టునీడలో, నవమోహన సుందరాకారుడవై, బాలగోపాలుడవై, ప్రిల్లనగ్రోవి ఊదుతూ నీ ముగ్ధమనోహర సుందరరూపముతో మమ్ము ఆనందపరిచెదవు. ఎంత మనోహరుడివి కృష్ణా!
వారిజనేత్రలు యమునా
వారిని జలకంబులాడ వచ్చిన నీ వా
చీరలు మ్రుచ్చిలియిచ్చితి
నేరుపురా యదియు నీకు నీతియె కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! యమునానదిలో జలకాలాడుతున్న గోపికల చీరలను దొంగిలించి, తెలివిగా వారికి, జ్ఞానోదయమును కలుగజేసిన నీ గొప్పతనము ఏమని పొగడగలను?
దేవేంద్రుఁడలుకతోడను
వావిరిగా ఱాళ్ళవాన పడిగుఱియింపన్
గొవర్థనగిరి యెత్తితి
గోవుల గోపకుల గాచుకొఱకై కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! దేవేంద్రుడు చాలా కోపించి, గోపాలురపై అతి తీవ్రమైన భయంకర రాళ్ళ వర్షమును కురిపించగా, ఆ గోవులను, గోపాలురను కాపాడుటకై చిటికెన వేలితో గోవర్ధన పర్వతమును గొడుగువలె ఎత్తిన నీ సామర్ధ్యము నేనేమని ప్రశంసించగలను.
అండజవాహన విను బ్ర
హ్మాండంబుల బంతులట్ల యాడెడు నీ వా
కొండల నెత్తితి వందురు
కొండికపనిగాక దొడ్డకొండా కృష్ణా!
గరుత్మంతుడు వాహనముగా గల ఓ కృష్ణా! బ్రహ్మాండలోకములను బంతులవలె ఆడే నీవు మందర, గోవర్ధన గిరులను ఎత్తావు అనటం విడ్డూరమా!
అంపాలంబిత కుండల
కంసాంతక! నీవు ద్వారకాపురిలోనన్
సంసారరీతి నుంటిని
హంసేంద్ర! విశాలనేత్ర అచ్యుత కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! కంసుని చంపిన విశ్వేశ్వరా! నీ కర్ణాభరణాలు సర్వాంగ శోభితాలు. విశాల నేత్రములుగల ఓ పరమయోగశ్రేష్ఠీ! నీవు నాశనము లేనివాడవు. ఈశ్వరుడవు. గర్వము లేనివాడవు. ద్వారకాపురిలో సాధారణ సంసారివలే ఉన్నావు.
పదియాఱువేల నూర్వురు
సుదతులు యెలమండ్రు నీకు సొంపుగ భార్య
ల్విదితంబుగ బహురూపుల
వదలక రమియింతువౌర వసుధను కృష్ణా!
శ్రీహరీ! కృష్ణావతారములో పదహారువేల నూర్గురు గోపికలనూ, అష్టభార్యలనూ సుఖించి తృప్తిపరచిన నీ మహిమ అత్యంత అద్భుతము కదా!
అంగన పనుపున ధోవతి
కొంగున నటుకులను ముడుచుకొని వచ్చిన యా
సంగతి విని దయనొసఁగితివి
రంగుగ సంపదలు లోకరక్షక కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! తన భార్య పంపగా, నీ ప్రియసఖుడు కుచేలుడు నీ దర్శనార్థమై వచ్చి, నీకు ఏ కానుక ఇవ్వలేక, కొంగున ఉన్న అటుకులను ఇవ్వడానికి సిగ్గు పడుతుండగా, నీవు ఆ అటుకులను ఆరగించి, అతని మనస్సును తెలుసుకొని, సంపదలు ఇచ్చి కాపాడితివి. నీ విశాల దృష్టిని ఏమని పొగడగలను కృష్ణా!
హా వసుదేవ కుమారక
కావుము నా మాన మనుచు కామిని వేడన్
ఆ వనజాక్షికి నిచ్చితి
శ్రీ వర! యక్షయ మంటంచు చీరలు కృష్ణా!
దీనజనోద్ధారకా! కృష్ణా! వసుదేవకుమారా! 'నా మానమును కాపాడుము' అని ప్రార్ధించిన ద్రౌపదికి తరిగిపోని చీరలిచ్చి, అభయమిచ్చి కాపాడిన కారుణ్యమూర్తీ, నీకిదే నా నమస్కారములు.
శుభ్రమగు పాంచజన్యము
అభ్రంకష మగుచు మ్రోవ నాహవ భూమిన్
విభ్రమలగు దనుజసుతా
గర్భంబుల పగులజేయు ఘనుఁడవు కృష్ణా!
ఘనకీర్తిగల కృష్ణా! యుద్ధభూమిలో నీవు పూరించిన పాంచజన్య శంఖారావము ఆకాశము వరకు వ్యాపించి, భీకరధ్వని చేయగా, ఆ ధ్వనికి త్రుళ్ళిపడిన రాక్షస స్త్రీల గర్భములు బ్రద్దలయ్యెను గదా! నీవెంత ఘనుడవు కృష్ణా!
జయమును విజయున కియ్యవె
హయముల ములుకోల మోపి యదలించి మహా
రయమున రొప్పవె తేరున
భయమున రిపుసేన విఱిగి పాఱగ కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! కౌరవసేన, నీ సారథ్యమును చూసి భయపడి పారిపోయేటట్లు నీవు అర్జునునికి రథసారథివై అత్యంత వేగముతో రథమును తోలి విజయము సిద్ధించునట్లు సాయపడితివిగదా!
దుర్జనౌలగు నృపసంఘము
నిర్జింపcగదలcచి నూవు నిఖిలాధారా
దుర్జనులను వధియింపను
నర్జునునకు నీవు సారధైతివి కృష్ణా!
సమస్త లోకములకు ఆధారభూతుడవైన ఓ కృష్ణా! దుర్జనులైన దుర్మార్గ రాజ సమూహములను నిర్మూలించుటకై, సన్మార్గుడైన అర్జునునకు సారధివైనావు.
శక్రసుతు గాచుకొఱకై
చక్రము చేపట్టి భీష్మ జంపఁగ జను నీ
విక్రమ మేమని పొగడుదు
శక్రగ్రహ సర్వలోకనాయక కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! కురుక్షేత్ర సంగ్రామంలో భీష్మాచార్యుని ధాటికి ఆగలేక, అర్జునుడు భీతిల్లు సమయములో నీవు చక్రమును చేత ధరించి "భీష్ముని చంపుదు, నిన్నుగాదు విడువుమర్జునా" అని నీవు చూపిన పరాక్రమమును వర్ణించ, మేము ఎంతటి వారము?
దివిజేంద్రసుతుని జంపియు
రవిసుతు రక్షించినావు రఘురాముఁడవై
దివిజేంద్రసుతుని గాచియు
రవిసుతు బరిమార్చితౌర రణమున కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీ గొప్పతనము ఏమని పొగడగలను? ఎంతని పొగడగలను? రామావతారంలో ఇంద్రుని సుతుడు వాలిని చంపి, సూర్యుని సుతుడైన సుగ్రీవుని రక్షించావు. ఇప్పుడు కృష్ణావతారంలో సూర్యుని సుతుడైన కర్ణుని చంపించి, ఇంద్రుని సుతుడైన అర్జునుని కాపాడినావు. ఇది ఎంత ఆశ్చర్యకరము కృష్ణా! ఈ సూక్ష్మమును గ్రహించుటకు మేము ఎంతవారము తండ్రీ!
గజరాజ వరద కేశవ
త్రిజగత్కల్యాణమూర్తి దేవ మురారీ
భుజగేంద్ర శయన మాధవ
విజయాప్తుఁడ నన్ను గావు వేగమె కృష్ణా!
ఓ కేశవా! జనార్ధనా! గజేంద్రుని రక్షించి వరములిచ్చి కాపాడితివి. ముల్లోకాలకు శుభాలిచ్చే మూర్తి స్వరూపా! ఓ దేవా! మురారీ! శేషశయనా! ఓ మాధవా! అర్జునుని ప్రియబాంధవుడా! రాక్షస సంహారీ! నన్ను త్వరగా కాపాడుము తండ్రీ!
గోపాల దొంగ మురహర
పాపాలను పాఱఁద్రోలు ప్రభుఁడవు నీవే
గోపాలమూర్తి దయతో
నాపాలిట గలిగి ప్రోవు నమ్మితి కృష్ణా!
ఓ గోపాలా! మురహరీ! శ్రీకృష్ణా! మా పాపాలను బ్రోచే విభుడవు నీవే! నా మీద దయవుంచి కాపాడు. నిన్నే నమ్మాను ప్రభూ!
దుర్మతిని మిగుల దుష్టపు
కర్మంబులు జేసినట్టి కష్ణుఁడ నన్నున్
నిర్మలుని జేయవలె ని
ష్కర్ముఁడ నిను నమ్మినాను నిజముగ కృష్ణా!
ఓ శ్రీకృష్ణా! చెడు బుద్ధితో చాలా చెడ్డ పనులు చేసి, అందరినీ బాధపెట్టాను. ప్రస్తుతము నేను సన్యసించి, మౌనము వహించి ఏ పనులూ చేయకుండా మంచి బుద్ధితో ఉన్నాను. నిన్నే సత్యమని నమ్మాను. పాపరహితునిగా చేసి నన్ను కాపాడమని వేడుకొంటున్నాను.
దుర్వార చక్రధరకర
శర్వాణీభర్తృవినుత జగదాధారా
నిర్వాణనాథ మాధవ
సర్వాత్మక నన్నుగావు సరగున కృష్ణా!
అతిపరాక్రమమైన చక్రమును చేత ధరించిన ఓ శ్రీకృష్ణా! ఈశ్వరునిచే స్తుతింపబడినవాడా! జగదాధార! లోకప్రభూ! మోక్షాధార! సర్వాత్మా శ్రీకృష్ణా! త్వరగా నన్ను బ్రోవుము తండ్రీ!
సుత్రామనుత జనార్థన
సత్రాజిత్త నయనాథ సౌందర్యకళా
చిత్రావతార దేవకి
పుత్రా ననుగావు నీకు పుణ్యము కృష్ణా!
ఓ జనార్ధనా! కృష్ణా! ఇంద్రునిచే కొనియాడబడినవాడా! సత్రాజిత్తు కూతురైన సత్యభామకు పతియైనవాడా! సుందరశరీరా! సౌందర్య రత్నాకరా! దేవకీసుతా! నన్ను రక్షింపుము. నీకు పుణ్యము కలుగును.
బలమెవ్వఁడు కరి బ్రోవను
బలమెవ్వఁడు పాండుసుతుల భార్యను గావన్
బలమెవ్వఁడు సుగ్రీవుకు
బలమెవ్వఁడు నాకు నీవె బలమౌ కృష్ణా!
గజేంద్రుని కాపాడిన బలమేదో, పాండవుల పత్ని ద్రౌపదిని కాపాడిన బలమేదో, సుగ్రీవునకు బలం ఎవడో, అట్టి బలవంతుడవైన ఓ కృష్ణా! నీవే నాకు అండ. అనగా వీరందరికీ నీవే కదా సహాయకుడవు అని భావం.
పరుసము సోకిన యినుమును
పరుసగ బంగారమైన వడుపున జిహ్వన్‌
హరి నీ నామము సోకిన
సురవందిత నేను నటుల సులభుఁడ కృష్ణా!
దేవతలచే పూజింపబడినవాడా! ఓ కృష్ణా! స్పర్శవేది సోకినంతనే ఇనుము కూడా బంగారమైన విధంగా ఓ శ్రీహరీ! నీ నామము మా నాలుకకు తగిలినంతనే మోక్షప్రాప్తిని పొందుతాము.
ఒకసారి నీదునామము
ప్రకటముగా దలఁచువారి పాపము లెల్లన్
వికలములై దొలఁగుటకును
సకలార్థ యజామిళుండు సాక్షియె కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీ నామస్మరణ ఒక్కసారి చేసినంత మాత్రమున భక్తుల పాపాలు మొత్తం పోతాయి అనటానికి, అజామిళుండే సాక్షి.
హరి సర్వంబున గలఁడని
గరిమను దైత్యుండు బలుక కంబములోనన్
యిరవొంది వెడలి చీల్చవె
శరణను ప్రహ్లాదుఁడించు సాక్షియె కృష్ణా!
ఓ శ్రీహరీ! కృష్ణా! శ్రీహరి సర్వాంతర్యామి, ఎక్కడైనా ఉన్నాడా అని గర్వముతో పలికిన రాక్షసుని, అతను చూపుమన్న స్థంభమునుండే బయటకు వచ్చి, అతని గర్వం అణచి సంహరించి ప్రహ్లాదుని కాపాడితివి. ఓ కృష్ణా! అందుకు ప్రహ్లాదుడే నీకు సాక్షి.
భద్రార్చిత శుభచరణ సు
భద్రాగ్రజ సర్వలోకపాలన హరి! శ్రీ
భద్రాధిప కేశవ బల
భద్రానుజ నన్ను బ్రోవు భవహర కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! శుభమంగళార్చిత పాదపద్మయుగళా! సుభద్రాదేవి సోదరుడా! ఓ హరీ! సర్వలోకపాలకా! బలభద్రుని సోదరుడా! ఈ సంసారభవ బంధములనుండి నన్ను రక్షింపుము.
ఎటువలె కరిమొఱ వింటివి
ఎటువలె ప్రహ్లాదు కభయమిచ్చితి కరుణన్
అటువలె నను రక్షింపుము
కటకట నిను నమ్మినాఁడఁ గావుము కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నిన్ను నమ్మిన గజేంద్రునికి, ప్రహ్లాదునికి అభయమిచ్చి ఎలా రక్షించితివో, అలాగే నన్ను కూడా రక్షింపుము. నిన్ను మనస్ఫూర్తిగా నమ్మియున్నాను తండ్రీ!
తట తట లేటికి జేసెదు
కటకట పరమాత్మ నీవు ఘంటాకర్ణున్
ఎటువలె నిపుణుని జేసితి
వటువలె రక్షింపుమయ్య యచ్యుత కృష్ణా!
కృష్ణా! నాకు ఎందుకు దుఃఖం కలిగిస్తున్నావు. పూర్వము ఘంటాకర్ణుడు అను వానిని ఎలా నేర్పరిని చేశావో, అలా నన్ను కూడా రక్షింపుమా! ఓ శ్రీకృష్ణా! అచ్యుతా! పరమాత్మా! ఘంటాకర్ణుని ఏ విధంగా నిపుణునిగా చేశావో, అలానే నన్ను కూడా చల్లగా కాపాడు తండ్రీ!
తురగాధ్వరంబు జేసిన
పురుషులకును వేఱెపదవి పుట్టుటయేమో
హరి మిము దలఁచినవారికి
నరుదా కైవల్య పదవి యచ్యుత కృష్ణా!
ఓ అచ్యుతా! కృష్ణా! శ్రీహరీ! ప్రశస్తమయిన అశ్వమేధయాగ ఫలమునకు సరిపడు ఫలము ఉండునో లేదోకానీ, పరమేశ్వరుడవైన నిన్ను తలచినవారికి మోక్షప్రాప్తి కలుగును అనటంలో సందేహంలేదు.
ఓ భవబంధ విమోచన
ఓ భరతాగ్రజ మురారి యో రఘురామా
ఓ భక్త కామధేనువ
ఓ భయహర నన్నుగావు మో హరి కృష్ణా!
సంసారబంధముల నుండి కాపాడే ఓ కృష్ణ పరమాత్మా! భరతునికి అన్నవైన ఓ శ్రీరామా! భరతాగ్రజా! మురుడనే రాక్షసునికి శత్రువైన ఓ మురారీ! రఘువంశమునందు పుట్టిన ఓ రఘురామా! నిన్ను నమ్మి కొలిచేవారి కోరికలు తీర్చే, భయమును పోగొట్టే ఓ హరీ! శ్రీకృష్ణా! నన్ను రక్షింపుము.
ఏ తండ్రి కనక కశ్యపు
ఘాతకుఁడై యతనిసుతుని కరుణను గాచెన్‌
భ్రీతి సురకోటి బొగడగ
నా తండ్రీ నిన్ను నేను నమ్మితి కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! దేవతా సమూహము ఇష్టంతో నిన్ను కీర్తించుచుండగా, రాక్షసుడైన ప్రహ్లాదుని తండ్రి హిరణ్యకశిపుని చంపి, అతని బారినుండి ప్రహ్లాదుని దయతో కాపాడిన ఓ తండ్రీ! నిన్నే నమ్మాను. కరుణతో కాపాడుము కృష్ణా!
ఓ పుండరీక లోచన
యో పురుషోత్తమ ముకుంద యో గోవిందా
యో పురసంహార మిత్రుఁడ
యో పుణ్యుఁడ నన్ను బ్రోవుమోహరి కృష్ణా!
తెల్లతామరవంటి కన్నులు కల ఓ శ్రీకృష్ణా! పురుషోత్తమా! గోవిందా! ముకుందా! ఈశ్వర ప్రియసఖుడా! ఓ పుణ్యాత్మా! పాపములను పోగోట్టే శ్రీహరీ! నన్ను చల్లగా కాపాడుము.
ఏ విభుఁడు ఘోరరణమున
రావణు వధియించి లంకరాజుగ నిలిపెన్
దీవించియా విభీషణు
నా విభు నే దలఁతు మదిని నచ్యుత కృష్ణా!
ఓ అచ్యుతా! శ్రీకృష్ణా! పరమేశ్వరా! నీవు రామావతారములో, భయంకర యుద్ధమున రావణుని చంపి, అతని తమ్ముడు విభీషణుని ఆశీర్వదించి లంకకు రాజుగా చేశావు. అలాంటి కృష్ణా! ఎల్లప్పుడూ నిన్ను నా మనస్సునందే నిల్పి పూజిస్తాను.
గ్రహభయ దోషము లొందవు
బహుపీడలు చేర వెఱుచు పాయును నఘముల్
ఇహపర ఫలదాయక విను
తహ తహ లెక్కడివి నిన్ను దలఁచిన కృష్ణా!
బతికి ఉన్నంతకాలము ఇహ లోకములోనూ, చనిపోయిన తర్వాత పరలోకములోనూ సుఖములను ప్రాప్తించే ఓ కృష్ణా! ఏ నామమును తలచినంతనే భూత, ప్రేత, పిశాచ, బ్రహ్మరాక్షసులు దరిచేరవో, దుఃఖములు కలుగవో, పాపములు దరిచేరవో, గాలి పీడలు అంటవో, అలాంటి నిన్ను ఎల్లప్పుడూ నా మనస్సునందే నిల్పి పూజిస్తాను తండ్రీ!
గంగ మొదలైన నదులను
మంగళముగ జేయునట్టి మజ్జనములకున్
సంగతి గలిగిన ఫలములు
రంగుగ మిము దలఁచు సాటిరావుర కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! పవిత్రమయిన యమున, సరస్వతి, బ్రహ్మపుత్ర, కృష్ణా, గోదావరి నదులందు మునిగిన కలుగు పుణ్యఫలములు నీ నామస్మరణ వలన వచ్చే పుణ్యఫలములతో సాటిరావు.
ఆ దండకా వనంబున
కోదండము దాల్చినట్టి కోమలమూర్తి
నాదండఁ గావ రమ్మీ
వేదండము కాచినట్టి వేలుప కృష్ణా!
ఓ శ్రీ కృష్ణా! దండకారణ్యములో కోమల కోదండమూర్తివై, పితృవాక్యపరిపాలకుడవై, రాక్షసులను చంపి, అనేక కష్టములు చవిచూసిన ఓ శ్రీహరీ! కృష్ణా! గజేంద్రుని కాపాడుటకు వైకుంఠము నుండి ఆఘమేఘాలమీద వచ్చి కాపాడావు. అలాగే నన్ను కూడా త్వరగా ఈ భవబంధాల నుండి రక్షించి మోక్షాన్ని ప్రసాదించు తండ్రీ!
చూపుము నీ రూపంబును
పాపపు దుష్కృతములెల్ల పంకజనాభా
పాపుము నాకును దయతో
శ్రీపతి నిను నమ్మినాఁడ సిద్దము కృష్ణా!
ఓ శ్రీకృష్ణా! పంకజనాభా! విష్ణుమూర్తీ! నీ దివ్యరూపమును నాకు ఒక్కసారి చూపుము. అజ్ఞానాంధకారములో నేను చేసిన పాపములన్నింటినీ దయతో పోగొట్టుము. శ్రీపతీ! ఎల్లప్పుడూ నా మనస్సునందు నిన్నే నమ్మాను. నిజమిది. కాపాడుము కృష్ణా!
నీ నామము భవహరణము
నీ నామము సర్వసౌఖ్యనివహకరంబు
న్నీ నామ మమృత పూర్ణము
నీ నామము నే దలంతు నిత్యము కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీ నామము సంసార దుఃఖములను హరించేది, సర్వసౌఖ్యములను ఇచ్చేది. ఈ సర్వజగత్తు అంతా, నీ నామామృతములో నిండియున్నది. అటువంటి నీ నామమునే నేను ఎల్లప్పుడూ స్మరిస్తాను.
పరులను నడిగిన జనులకు
కురచసుమీ యిదియటంచు గుఱుతుగ నీవు
న్గురుచఁడవై వేడితి మును
ధర బాదత్రయము బలిని తద్దయు కృష్ణా!
ఓ శ్రీకృష్ణా! అవసరార్థము ఇతరులను అడగటంలో తప్పులేదని లోకమునకు తెలిసేటట్లు, నీవు వామనావతారుడవై బలిని మూడడుగుల నేల అడిగి మంచిని రక్షించితివి.
పాలను వెన్నయు మ్రుచ్చిల
రోలను మీ తల్లిగట్ట రోషముతోడన్
లీలావినోది వైతివి
బాలుఁడవా బ్రహ్మగన్న ప్రభుఁడవు కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! నీ బాల్యచేష్టలు చాలా పొగడదగినవి, సందర్భసహితము. నీ చిన్నతనములో నీ తల్లి నిన్ను రోటికి కట్టగా లీలావినోదివై ఒక సత్కార్యము చేసి చూపెడితివి. నీవు బాలుడివా కృష్ణా! కాదు బ్రహ్మదేవుని కన్న శ్రీహరివే!
రఘునాయక నీ నామము
లఘుమతితో దలఁచగలనె లక్ష్మీరమణా
యఘములు బాపుదు దయతో
రఘురాముఁడవైన లోకరక్షక కృష్ణా!
రఘురాముడవైన శ్రీకృష్ణా! జగద్రక్షకా! నీ నామము తలచినంతనే పాపములు బాపే శ్రీహరీ! దయామూర్తివై నన్ను కాపాడు తండ్రీ! లోకరక్షకా ఇదే నిన్ను సేవించుచున్నాను.
అప్పా యిత్తువు దయతో
నప్పాలను నతిరసంబు ననుభవశాలీ
యప్పాలను గనుఁగొనవే
యప్పానను బ్రోవు వేంకటప్పా కృష్ణా!
ఓ తండ్రీ! శ్రీకృష్ణా! దయతో మాకు ప్రసాదములను ఇస్తావు. అలాగే ప్రేమతో మమ్ము కాపాడుము తండ్రీ!
కొంచెపు వాఁడని మదిలో
నెంచకుమీ వాసుదేవ గోవిందహారీ
యంచితముగ నీ కరుణకు
గొంచెము నధికంబు గలదె కొంతయు కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! వాసుదేవా! గోవిందా! శ్రీహరీ! నన్ను అల్పుడనని సందేహించక బేధరహిత దయను నా పై కురిపించి నన్ను కాపాడుము. తండ్రీ!
నావిరి నీ భక్తులకుం
గావరమున నెగ్గుసేయు గర్వాంధులమున్
దేవ వధించుట వింటిని
నీవల్లను భాగ్యమయ్యె నిజముగ కృష్ణా!
ఓ పరమేశ్వరా! కృష్ణా! నీ భక్తులను హింసించేవారిని సంహరించావు. నీ వలనలోకానికి అంతటికీ మేలు కలిగెను. నిజముగా నీవు నీ భక్తుల పాలిట కల్పతరువువి.
అయ్యా పంచేంద్రియములు
నుయ్యాలల నూచినట్టు లూచగ నేనున్
నీ యాజ్ఞ దలఁపనేరను
కుయ్యాలింపుము మహాత్మ గుఱుతుగ కృష్ణా!
ఓ తండ్రీ శ్రీకృష్ణా! నా పంచేద్రియములు నా వశము తప్పుచున్నవి. నీ ఆజ్ఞను నెరవేర్చలేకున్నాను. గుర్తెరిగి నా మొరను ఆలకింపుము తండ్రీ!
కంటికి రెప్పవిధంబున
బంటుగదా యనుచు నన్ను బాయక యెపుడున్
జంటయు నీ వుండుట నే
కంటకమగు పాపములను గడచితి కృష్ణా!
ఓ కృష్ణా! పరమేశ్వరా! ఈశ్వరా! నీ సేవకుడనైన నన్ను కంటికి రెప్పలాగా కాపాడి రక్షించుము తండ్రీ! ఎల్లప్పుడూ జంటగా నాతోనే ఉండి, నా కష్టములను తొలగించి రక్షించు! శిఖిపింఛ మౌళీ!
