సుస్వాగతo

http://coltisorderai.blogspot.ro

Wednesday, August 6, 2014

బ్రహ్మము + మాయ = ఈశ్వరుడు


Photo: నామ రూపాత్మకమైన జగత్తుకు స్వతంత్రమైన ఉనికి లేదు. మార్పు చెందే దేనికైనను మార్పు చెందని, స్థిరమైన, శాశ్వతమైన ఆధారము ఒకటి ఉండాలి. 

నామ రూపాత్మకమైన జగత్తు, సృష్టికి పూర్వము బ్రహ్మము నందు అవ్యక్తముగా ఉన్నది. అది సృష్టిగా వ్యక్తమైనది. తిరిగి ప్రళయమందు తనకు ఆధారమైన బ్రహ్మ మందు తన సృష్టికి పూర్వ స్థితిని పొందుచున్నది. 

బ్రహ్మము సృష్టికి పూర్వము ఉన్నది. సృష్టిగా ఉన్నప్పుడు ఉన్నది. సృష్టి లయమైన పిదప ఉన్నది. బ్రహ్మము సృష్టికి ఆధారముగా ఉన్నది. కనుక బ్రహ్మము  సత్యము. సృష్టికి  స్వతంత్రమైన ఉనికి లేదు. కుండ యొక్క ఉనికి మట్టికి వేరుగా లేనట్లే, సృష్టి యొక్క ఉనికి బ్రహ్మమునకు వేరుగా లేదు.   స్వతంత్రమైన ఉనికి లేనిదానిని మిథ్య అంటారు. కనుక బ్రహ్మము సత్యము, జగత్తు మిథ్య.  

#బ్రహ్మము  + మాయ  = ఈశ్వరుడు 
బ్రహ్మము దేనికి (సృష్టికి) కారణము కాదు. కేవలము ఆధారము. బ్రహ్మము, మాయ శక్తిని కలపి ఈశ్వరుడు అంటారు.మాయా  శభలిత బ్రహ్మమును ఈశ్వరుడు అంటారు. ఈశ్వరునికి మాయ శక్తి స్వాధీనమై ఉంటుంది. ఆ మాయాశక్తి ద్వారా ఈశ్వరుడు ఈ సృష్టిని సృజించాడు.  

సృష్టికి పూర్వము నామరూపాత్మకమైన జగత్తు బ్రహ్మము నందు, విత్తనమందు మహావృక్షము అవ్యక్తముగా ఉన్నట్లు, అవ్యక్తముగా ఉన్నది. బ్రహ్మమునందు అవ్యక్తముగా వేరుచేయుటకు వీలుకానిదిగా ఉన్న నామరూపాత్మకమైన జగత్తును మాయ అంటారు. 
మరియొక కోణమున చూచిన అవ్యక్తముగా ఉన్న మూడు శక్తులనే మాయ అంటారు. 

#జ్ఞానశక్తి  - క్రియా శక్తి  - ద్రవ్య శక్తి 
అవ్యక్త స్థితియందు ఉన్న ఈ మూడు శక్తులే సత్వ, రజో, తమో గుణములు (మూడు గుణములు) గా వ్యక్త మవుచున్నవి. 
అవ్యక్త స్థితియందు ఉన్న మూడు శక్తులనే మాయ అంటారు.
వ్యక్త స్థితి యందు , మూడు గుణములే మాయ. (మాయ త్రిగుణాత్మకము).
నామ రూపాత్మకమైన జగత్తుకు స్వతంత్రమైన ఉనికి లేదు. మార్పు చెందే దేనికైనను మార్పు చెందని, స్థిరమైన, శాశ్వతమైన ఆధారము ఒకటి ఉండాలి. 

నామ రూపాత్మకమైన జగత్తు, సృష్టికి పూర్వము బ్రహ్మము నందు అవ్యక్తముగా ఉన్నది. అది సృష్టిగా వ్యక్తమైనది. తిరిగి ప్రళయమందు తనకు ఆధారమైన బ్రహ్మ మందు తన సృష్టికి పూర్వ స్థితిని పొందుచున్నది.

బ్రహ్మము సృష్టికి పూర్వము ఉన్నది. సృష్టిగా ఉన్నప్పుడు ఉన్నది. సృష్టి లయమైన పిదప ఉన్నది. బ్రహ్మము సృష్టికి ఆధారముగా ఉన్నది. కనుక బ్రహ్మము సత్యము. సృష్టికి స్వతంత్రమైన ఉనికి లేదు. కుండ యొక్క ఉనికి మట్టికి వేరుగా లేనట్లే, సృష్టి యొక్క ఉనికి బ్రహ్మమునకు వేరుగా లేదు. స్వతంత్రమైన ఉనికి లేనిదానిని మిథ్య అంటారు. కనుక బ్రహ్మము సత్యము, జగత్తు మిథ్య.

#బ్రహ్మము + మాయ = ఈశ్వరుడు
బ్రహ్మము దేనికి (సృష్టికి) కారణము కాదు. కేవలము ఆధారము. బ్రహ్మము, మాయ శక్తిని కలపి ఈశ్వరుడు అంటారు.మాయా శభలిత బ్రహ్మమును ఈశ్వరుడు అంటారు. ఈశ్వరునికి మాయ శక్తి స్వాధీనమై ఉంటుంది. ఆ మాయాశక్తి ద్వారా ఈశ్వరుడు ఈ సృష్టిని సృజించాడు.

సృష్టికి పూర్వము నామరూపాత్మకమైన జగత్తు బ్రహ్మము నందు, విత్తనమందు మహావృక్షము అవ్యక్తముగా ఉన్నట్లు, అవ్యక్తముగా ఉన్నది. బ్రహ్మమునందు అవ్యక్తముగా వేరుచేయుటకు వీలుకానిదిగా ఉన్న నామరూపాత్మకమైన జగత్తును మాయ అంటారు.
మరియొక కోణమున చూచిన అవ్యక్తముగా ఉన్న మూడు శక్తులనే మాయ అంటారు.

#జ్ఞానశక్తి - క్రియా శక్తి - ద్రవ్య శక్తి
అవ్యక్త స్థితియందు ఉన్న ఈ మూడు శక్తులే సత్వ, రజో, తమో గుణములు (మూడు గుణములు) గా వ్యక్త మవుచున్నవి.
అవ్యక్త స్థితియందు ఉన్న మూడు శక్తులనే మాయ అంటారు.
వ్యక్త స్థితి యందు , మూడు గుణములే మాయ. (మాయ త్రిగుణాత్మకము).

శ్రీ తులసి వైభవము

Photo: #శ్రీ తులసి వైభవము 
భగవత్ స్వరూపమైన వృక్షాలు రెండు. ఒకటి తులసి,రెండు బిల్వ వృక్షాలు.హిందూవన్నవారు ముఖంగా దక్షిణాదివారు తులసి మొక్కలేని ఇల్లు ఇల్లే కాదంటారు.కులాల కతీతంగా తులసిని పుజిస్తారు. మహా లక్ష్మి అంశగా భావిస్తారు.ఆయుర్వేదంలోతులసిని  ప్రాణ శక్తినిచ్చే  శల్య కరణి అని వ్యవహరిస్తారు. తులసిలో ముఖ్యంగా  #అష్టాదశ (18 ) రకాలు ఉన్నాయి అందులో ముఖ్యమైనవి ఏడు .లక్ష్మి తులసి,రామ తులసి,కృష్ణ తులసి ,రుద్రజడ తులసి,నెల తులసి,మరువక తులసి ,అడవి తులసి .వివిధ ప్రాంతాలలో వివిధ  పేర్లతో పిలిచినా తులసి చేసే మేలు ఒకటే.లక్ష్మితులసిని తెల్ల తులసి అని, కృష్ణ తులసిని నల్ల తులసి  అని,అలాగే శోంఠి తులసి అని,కర్పూర తులసి అని పిలుస్తూ ఉంటారు.ఆయుర్వేదంలో అన్ని మొక్కలకు  ఏదో ఒక విలువ ఉంటుంది.కాని తులసికి మాత్రం సమానమైన మొక్క లేదు.తులసి అంటేనే సాటి లేనిది  అని అర్ధం. చర్మం ,రక్తం,మాంసం,ఎముకలలో ఎంత మహా రోగం  వచ్చినా తెల్ల తులసితో నయం చేయవచ్చు.  కుష్టు రోగంతో  వికార మైన శరీరాన్ని కృష్ణ తులసితో సహజ సిద్ద రూపం  పొందవచ్చు .అందుకే పూర్వం మునులు ఋషులు తులసిని అధ్బుత మొక్కగా వర్ణించారు.వివిధ పురాణాలలో తులసి జన్మ గాధలు ఒక్కోరకంగా ఉన్నాయి.

దేవి భాగవతంలో #శ్రీ కృష్ణునితో గోపికలు  ప్రేమగా అడుకునుచుండా అందు ఒక గోపిక కృష్ణునితో  సరస సల్లాపాలు జరుపుతుండగా రాధ చూచి అసూయా చెంది శ్రీ కృష్ణుని,గోపికను భూలోకం లో పుట్టమని శపిస్తుంది.గోపిక బాధపడుతూ శాప విమోచన కోరగా బ్రహ్మ వరంతో శ్రీ హరి అంశకు చేరుతావని శాపవిమోచన చెప్పింది.భూలోకంలో ధర్మ ధ్వజుడను  రాజుకు కార్తిక పున్నమి రోజున గోపిక కుమార్తెగా జన్మించింది.రాజు ఆమెకు తులసి అని పేరు పెట్టి అల్లారు ముద్దుగా పెంచసాగాడు. చిన్నతనం నుండి శ్రీహరే తన భర్త అని తలుచుకోసాగింది.బ్రహ్మగురుంచి  తపస్సు చేసింది.బ్రహ్మ ప్రత్యేక్షమై శ్రీ హరి అంశతో శంఖచూడుడు అను దాన వుడు జన్మించాడు.అతనిని వివాహం చేసుకొని కాలక్రమేణా గొప్ప వృక్షరాజానివై  దేవతలచేత,మానవులచేత,రాక్షసులచేత పూజ లందు కుంటావని వరం ప్రసాదించాడు.శంఖచూడుడు కూడా బ్రహ్మ వరప్రసాదంతో తులసిని వివాహం చేసుకుని ముల్లోకాలను జయించి దానవ రాజై దేవతలను ఋషులను వేధించసాగాడు.దేవతలు శ్రీహరిని వేడుకోగా శ్రీ హరి శివునితో ఆలోచన చేసాడు.తులసి ప్రాతివత్యమే శంఖ చుడుడిని కాపాడుతున్నదని ఆమె ప్రతివత్యాన్ని చెడగోడితే  అతనిని సంహరించడం సాధ్య మవుతుందని చెబుతాడు. శివుడు శంఖ చుడునికి మాయ మాటలు చెప్పి దూరంగా తిసుకబోగా శ్రీహరి  తులసి భర్తరూపంలో వచ్చి ఆమెను చేరదియగా తులసి ఆ విషయం గ్రహించి  నివు వంచనతో నన్ను పొందావు కనుక శిలవై పోదువు గాక అని శపించింది. అప్పుడు విష్ణు మూర్తి ప్రత్యేక్షమై నివు ఎప్పడికైనా నన్ను చేరవలసిన దానవే అనిచెబుతూ శంఖచూడుడు  కూడా నా అంశ వాడే  అనిచెప్పి అయినా నీ శాపం వృధా పోదు అని నీ శరిరం గండకి నదిగాను,నీ కేశములు తులసి వృక్షముగాను నేను  సాల గ్రామశిలగాను  శంఖచూడుడు శంఖముగాను మారి పోతాము.శంఖము,తులసి సాలగ్రామశిల మూడింటిని  కలపి పూజించినవారు  నాకు అత్యంత పితిపాత్రులై వైకుంఠ  వాసులవుతారు.అనిచెప్పాడు. పద్మ పురాణంలోకూడా దాదాపు ఇదే కధ వున్నా  తులసి జలంధరునికి భార్యగాను ఉండి చివరకు జలంధరుడు అత్తిపత్తి మొక్కగా మారతాడు.అందుకని తులసిని అత్తిపత్తి మొక్కను కలసిపెంచి పూజించడం శ్రేష్టదాయకం అనిఉంది.బృహన్నరదియంలో పూర్వం ధర్మదేవుడనే బ్రాహ్మణునికి తులసి బృంద అనే నామంతో భార్యగా ఉండేది.బృంద పతియే ప్రత్యేక్షదైవంగా భావించేది.ధర్మదేవుడు ఋషులను ,మునులను పూజిస్తూ దైవ కార్యాలు చేస్తూ ఉండేవాడు.ఒకరోజు ధర్మదేవుడు దైవ ప్రార్ధన చేస్తూ మధ్యాన్న బోజన కాలమైనా ఇంటికి రాలేదు.అతిధులు బోజనానికి వేచి ఉన్నారు. అందుకని బృంద అతిధులను పూజించి వారికి ఆతిధ్యం  ఇచ్చి బాగా దాహం అవుతుండటంతో జల పానం(నీరు త్రాగటం)  చేసి భర్త రాకకై ఎదురు చూడ సాగింది. కొంతసేపటి  తరువాత భర్త ఇంటికి వచ్చి క్షణికావేశంలో జల పానం చేసిన భార్యను రాక్షసివి కమ్మని శపించాడు. బృంద దుఃఖముతో  శాపవిమోచన కోరగాఒకవారం దినములు ఆహారంతిసుకోనకుండా ఉంటె శాప విమోచన జరుగు తుందని చెబుతాడు. బృంద రాక్షసిగామారి రాక్షస్వభావంతో మనుషులను,జంతువులను చంపి ఆహారంగా తింటూ ఉంటుంది.కానీ పూర్వజన్మ సృతివల్ల గోవులను హరి భక్తులను ,బ్రాహ్మణుల జోలికి పోకుండా వారిని గౌర విస్తు ఉంటుంది.అలాచాలారోజులు జరిగాక తిరుగుతూ తిరుగుతూ కైలాసం వస్తుంది.
అక్కడ అంతా హరిహర భక్తులే.చెట్లు,జంతువులుకుడా హరినామం జపిస్తూ ఉంటాయి.అక్కడ ఏమి తినలేక వారంరోజులు పస్తు ఉంటుంది.శాపనియమానుసారం ఒకవనంలో దేహం చాలిస్తుంది. శివుడు పార్వతి ఒక సంవత్సరం తరువాత ఆ వనమునకు  పోగా అక్కడ బృంద శరీరము  వింత కాంతులు  వెలయిస్తూ ఉంటుంది.అప్పుడు శివుడు పార్వతితో "ఈ దేహంలో  ద్వాదశాక్షరి అణువణువునా కనిపిస్తున్నది.కావున ఈ దేహం వృధా పోరాదు .భూలోకంలో గొప్ప  వృక్షరాజంగా వెలసి విష్ణుమూర్తికి ప్రియమైనదిగా పూజలందు కుంటుందని వరం ఇచ్చాడు.ధర్మదేవుడు తన తప్పు తెలుసుకుని శివుని ప్రార్ధించగా తులసి చెట్టు వేరుగా ఉండమని వరం ఇచ్చాడు. శివకేశవులు తులసి ఆవిర్భావాన్ని భూలోకంలో చూచారు. అప్పుడు విష్ణు మూర్తి తులసితో ఒతులసి!నివు స్త్రీలలో ఉత్తమురాలివి సూర్య,చంద్రులు ఉన్నంతవరకు నివు నిలిచేఉంటావు. నాపుజకు నీ దళాలే శ్రేష్టమయినవి.నీకు ప్రదక్షిణం చేస్తే భుప్రదక్షిణం చేసినట్లే.కార్తిక మాసంలో కాని మాఖ మాసంలో కానినిపత్రాలతోనన్నుపూజిస్తేసహస్రగోదానఫలితదక్కుతుంది. శ్రీ తులసి వైభవము
శ్రీ తులసి వైభవము 
భగవత్ స్వరూపమైన వృక్షాలు రెండు. ఒకటి తులసి,రెండు బిల్వ వృక్షాలు.హిందూవన్నవారు ముఖంగా దక్షిణాదివారు తులసి మొక్కలేని ఇల్లు ఇల్లే కాదంటారు.కులాల కతీతంగా తులసిని పుజిస్తారు. మహా లక్ష్మి అంశగా భావిస్తారు.ఆయుర్వేదంలోతులసిని ప్రాణ శక్తినిచ్చే శల్య కరణి అని వ్యవహరిస్తారు. తులసిలో ముఖ్యంగా #అష్టాదశ (18 ) రకాలు ఉన్నాయి అందులో ముఖ్యమైనవి ఏడు .లక్ష్మి తులసి,రామ తులసి,కృష్ణ తులసి ,రుద్రజడ తులసి,నెల తులసి,మరువక తులసి ,అడవి తులసి .వివిధ ప్రాంతాలలో వివిధ పేర్లతో పిలిచినా తులసి చేసే మేలు ఒకటే.లక్ష్మితులసిని తెల్ల తులసి అని, కృష్ణ తులసిని నల్ల తులసి అని,అలాగే శోంఠి తులసి అని,కర్పూర తులసి అని పిలుస్తూ ఉంటారు.ఆయుర్వేదంలో అన్ని మొక్కలకు ఏదో ఒక విలువ ఉంటుంది.కాని తులసికి మాత్రం సమానమైన మొక్క లేదు.తులసి అంటేనే సాటి లేనిది అని అర్ధం. చర్మం ,రక్తం,మాంసం,ఎముకలలో ఎంత మహా రోగం వచ్చినా తెల్ల తులసితో నయం చేయవచ్చు. కుష్టు రోగంతో వికార మైన శరీరాన్ని కృష్ణ తులసితో సహజ సిద్ద రూపం పొందవచ్చు .అందుకే పూర్వం మునులు ఋషులు తులసిని అధ్బుత మొక్కగా వర్ణించారు.వివిధ పురాణాలలో తులసి జన్మ గాధలు ఒక్కోరకంగా ఉన్నాయి.

దేవి భాగవతంలో #శ్రీ కృష్ణునితో గోపికలు ప్రేమగా అడుకునుచుండా అందు ఒక గోపిక కృష్ణునితో సరస సల్లాపాలు జరుపుతుండగా రాధ చూచి అసూయా చెంది శ్రీ కృష్ణుని,గోపికను భూలోకం లో పుట్టమని శపిస్తుంది.గోపిక బాధపడుతూ శాప విమోచన కోరగా బ్రహ్మ వరంతో శ్రీ హరి అంశకు చేరుతావని శాపవిమోచన చెప్పింది.భూలోకంలో ధర్మ ధ్వజుడను రాజుకు కార్తిక పున్నమి రోజున గోపిక కుమార్తెగా జన్మించింది.రాజు ఆమెకు తులసి అని పేరు పెట్టి అల్లారు ముద్దుగా పెంచసాగాడు. చిన్నతనం నుండి శ్రీహరే తన భర్త అని తలుచుకోసాగింది.బ్రహ్మగురుంచి తపస్సు చేసింది.బ్రహ్మ ప్రత్యేక్షమై శ్రీ హరి అంశతో శంఖచూడుడు అను దాన వుడు జన్మించాడు.అతనిని వివాహం చేసుకొని కాలక్రమేణా గొప్ప వృక్షరాజానివై దేవతలచేత,మానవులచేత,రాక్షసులచేత పూజ లందు కుంటావని వరం ప్రసాదించాడు.శంఖచూడుడు కూడా బ్రహ్మ వరప్రసాదంతో తులసిని వివాహం చేసుకుని ముల్లోకాలను జయించి దానవ రాజై దేవతలను ఋషులను వేధించసాగాడు.దేవతలు శ్రీహరిని వేడుకోగా శ్రీ హరి శివునితో ఆలోచన చేసాడు.తులసి ప్రాతివత్యమే శంఖ చుడుడిని కాపాడుతున్నదని ఆమె ప్రతివత్యాన్ని చెడగోడితే అతనిని సంహరించడం సాధ్య మవుతుందని చెబుతాడు. శివుడు శంఖ చుడునికి మాయ మాటలు చెప్పి దూరంగా తిసుకబోగా శ్రీహరి తులసి భర్తరూపంలో వచ్చి ఆమెను చేరదియగా తులసి ఆ విషయం గ్రహించి నివు వంచనతో నన్ను పొందావు కనుక శిలవై పోదువు గాక అని శపించింది. అప్పుడు విష్ణు మూర్తి ప్రత్యేక్షమై నివు ఎప్పడికైనా నన్ను చేరవలసిన దానవే అనిచెబుతూ శంఖచూడుడు కూడా నా అంశ వాడే అనిచెప్పి అయినా నీ శాపం వృధా పోదు అని నీ శరిరం గండకి నదిగాను,నీ కేశములు తులసి వృక్షముగాను నేను సాల గ్రామశిలగాను శంఖచూడుడు శంఖముగాను మారి పోతాము.శంఖము,తులసి సాలగ్రామశిల మూడింటిని కలపి పూజించినవారు నాకు అత్యంత పితిపాత్రులై వైకుంఠ వాసులవుతారు.అనిచెప్పాడు. పద్మ పురాణంలోకూడా దాదాపు ఇదే కధ వున్నా తులసి జలంధరునికి భార్యగాను ఉండి చివరకు జలంధరుడు అత్తిపత్తి మొక్కగా మారతాడు.అందుకని తులసిని అత్తిపత్తి మొక్కను కలసిపెంచి పూజించడం శ్రేష్టదాయకం అనిఉంది.బృహన్నరదియంలో పూర్వం ధర్మదేవుడనే బ్రాహ్మణునికి తులసి బృంద అనే నామంతో భార్యగా ఉండేది.బృంద పతియే ప్రత్యేక్షదైవంగా భావించేది.ధర్మదేవుడు ఋషులను ,మునులను పూజిస్తూ దైవ కార్యాలు చేస్తూ ఉండేవాడు.ఒకరోజు ధర్మదేవుడు దైవ ప్రార్ధన చేస్తూ మధ్యాన్న బోజన కాలమైనా ఇంటికి రాలేదు.అతిధులు బోజనానికి వేచి ఉన్నారు. అందుకని బృంద అతిధులను పూజించి వారికి ఆతిధ్యం ఇచ్చి బాగా దాహం అవుతుండటంతో జల పానం(నీరు త్రాగటం) చేసి భర్త రాకకై ఎదురు చూడ సాగింది. కొంతసేపటి తరువాత భర్త ఇంటికి వచ్చి క్షణికావేశంలో జల పానం చేసిన భార్యను రాక్షసివి కమ్మని శపించాడు. బృంద దుఃఖముతో శాపవిమోచన కోరగాఒకవారం దినములు ఆహారంతిసుకోనకుండా ఉంటె శాప విమోచన జరుగు తుందని చెబుతాడు. బృంద రాక్షసిగామారి రాక్షస్వభావంతో మనుషులను,జంతువులను చంపి ఆహారంగా తింటూ ఉంటుంది.కానీ పూర్వజన్మ సృతివల్ల గోవులను హరి భక్తులను ,బ్రాహ్మణుల జోలికి పోకుండా వారిని గౌర విస్తు ఉంటుంది.అలాచాలారోజులు జరిగాక తిరుగుతూ తిరుగుతూ కైలాసం వస్తుంది.
అక్కడ అంతా హరిహర భక్తులే.చెట్లు,జంతువులుకుడా హరినామం జపిస్తూ ఉంటాయి.అక్కడ ఏమి తినలేక వారంరోజులు పస్తు ఉంటుంది.శాపనియమానుసారం ఒకవనంలో దేహం చాలిస్తుంది. శివుడు పార్వతి ఒక సంవత్సరం తరువాత ఆ వనమునకు పోగా అక్కడ బృంద శరీరము వింత కాంతులు వెలయిస్తూ ఉంటుంది.అప్పుడు శివుడు పార్వతితో "ఈ దేహంలో ద్వాదశాక్షరి అణువణువునా కనిపిస్తున్నది.కావున ఈ దేహం వృధా పోరాదు .భూలోకంలో గొప్ప వృక్షరాజంగా వెలసి విష్ణుమూర్తికి ప్రియమైనదిగా పూజలందు కుంటుందని వరం ఇచ్చాడు.ధర్మదేవుడు తన తప్పు తెలుసుకుని శివుని ప్రార్ధించగా తులసి చెట్టు వేరుగా ఉండమని వరం ఇచ్చాడు. శివకేశవులు తులసి ఆవిర్భావాన్ని భూలోకంలో చూచారు. అప్పుడు విష్ణు మూర్తి తులసితో ఒతులసి!నివు స్త్రీలలో ఉత్తమురాలివి సూర్య,చంద్రులు ఉన్నంతవరకు నివు నిలిచేఉంటావు. నాపుజకు నీ దళాలే శ్రేష్టమయినవి.నీకు ప్రదక్షిణం చేస్తే భుప్రదక్షిణం చేసినట్లే.కార్తిక మాసంలో కాని మాఖ మాసంలో కానినిపత్రాలతోనన్నుపూజిస్తేసహస్రగోదానఫలితదక్కుతుంది.

దారిద్ర్యాన్ని దహనం చేసే స్తోత్రం

Mounting created Bloggif

1. విశ్వేశ్వరాయ నరకార్ణవ తారణాయకర్ణామృతాయ
శశిశేఖర ధారణాయకర్పూరకాన్తి ధవళాయ
జటాధరాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

 2. గౌరిప్రియాయ రజనీశ కళాధరాయకాలాన్తకాయ
భుజగాధిప కంకణాయగంగాధరాయ
గజరాజ విమర్ధనాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

3. భక్తప్రియాయ భవరోగ భయాపహాయఉగ్రాయ
దుఃఖ భవసాగర తారణాయజ్యోతిర్మయాయ
గుణనామ సునృత్యకాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

4. చర్మాంబరాయ శవభస్మ విలేపనాయఫాలేక్షణాయ
మణికుండల మండితాయమంజీరపాదయుగళాయ
జటాధరాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

5. పంచాననాయ ఫణిరాజ విభూషణాయహేమాంకుశాయ
భువన త్రయమండితాయఆనంద భూమి వరదాయ
తమోపయాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

 6. భానుప్రియాయ భవసాగర తారణాయకాలాన్తకాయ
కమలాసన పూజితాయనేత్రత్రయాయ
శుభలక్షణ లక్షితాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

7. రామప్రియాయ రఘునాథ వరప్రదాయనాగప్రియాయ
నరకార్ణవ తారణాయపుణ్యాయ పుణ్యభరితాయ
సురార్చితాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ

 8. ముక్తీశ్వరాయ ఫలదాయ గణేశ్వరాయగీతప్రియాయ
వృషభేశ్వర వాహనాయమాతంగచర్మ వసనాయ
మహేశ్వరాయదారిద్ర్యదుఃఖ దహనాయ నమశ్శివాయ.

శివుని సహస్రనామాలు

Mounting created Bloggif


1    స్థిరః = సర్వకాలాలలో నిలకడగా వుండేవాడు,
2    స్థాణుః = ప్రళయకాలములలో ఉండేవాడు,
3    ప్రభుః = సమస్తమునకు అధిపతి,
4    భీమః = ప్రళయకాల భయమును కలుగజేయువాడు,
5    ప్రవరః = సర్వశ్రేష్టుడు,
6    వరదః = వరాలనిచ్చువాడు,
7    సర్వాత్మా = సమస్తమైన ఆత్మలుతానే అయినవాడు,
8    సర్వవిఖ్యాతః = సర్వత్రా ప్రసిద్ధుడైనవాడు,
9    సర్వః = సమస్తము తానేఅయినవాడు,
10    సర్వకరః = సమస్తజగత్తులను చేయువాడు,
11    భవః = శివుని రూపంలో పుట్టినవాడు,
12    జటీ = జడలు ధరించినవాడు,
13    చర్మీ = వ్యాఘ్ర చర్మనును ధరించినవాడు,
14    శిఖండీ = శిఖలు ధరించినవాడు, నెమలి పింఛములను ధరించినవాడు,
15    సర్వాంగః = సమస్తమైన అవయవములతో పూర్ణమైనవాడు,
16    సర్వభావనః = సమస్త భావనల రూపమును తానే అయినవాడు.
17    హరః = సమస్త పాపములను హరించువాడు,
18    హరిణాక్షః = లేడికన్నులు వంటి కన్నులు కలవాడు,
19    సర్వభూతహరః = సమస్తప్రాణికోటిని హరించువాడు,
20    ప్రభుః = అధిపతి,
21    ప్రవృత్తిః = జీవనవిధానము తానే అయినవాడు,
22    నివృత్తిః = జీవనవిధాన నివారణము తానే అయినవాడు,
23    నియతః = నియమము యొక్క రూపము తానే అయినవాడు,
24    శాశ్వతః = నిత్యమైనవాడు
25    ధ్రువః = నిశ్వయ రూపము తానే అయినవాడు.
26    శ్మశానవాసీ = శ్మశానమునందు నివసించువాడు,
27    భగవాన్ = షడ్గుణ ఐశ్వర్యములు కలవాడు,
28    ఖచరః = ఆకాశమునందు సంచరించువాడు,
29    అగోచరః = కంటికి కనిపించనివాడు,
30    అర్దనః = తనలోనికి తీసుకొనువాడు,
31    అభివాద్యః = నమస్కరింప తగినవాడు,
32    మహాకర్మా = గొప్పదైన కర్మానుభవం తానేఅయినవాడు,
33    తపస్వీ = తపస్సుచేయువాడు,
34    భూతభావనః = ప్రాణికోటి భావన తానే అయినవాడు.
35    ఉన్మత్తవేష ప్రచ్ఛన్నః = పిచ్చివాని వేషంలో దాగియున్నవాడు,
36    సర్వలోక ప్రజాపతిః = సమస్తలోకములందలి ప్రజలను పాలించువాడు,
37    మహారూపః = గొప్పదైన ఆకారము కలవాడు,
38    మహాకాయః = గొప్పదైన శరీరము కలవాడు,
39    వృష రూపః = పుణ్య స్వరూపుడు,
40    మహాయశాః = గొప్ప కీర్తి కలవాడు.
41    మహాత్మా = గొప్పదైన ఆత్మయే తానైయున్నవాడు,
42    సర్వభూతాత్మా = సమస్త ప్రాణికోటి యొక్క ఆత్మల రూపం ధరించినవాడు,
43    శ్వరూపః = సమస్త విశ్వము యొక్క రూపము తానే అయినవాడు,
44    మహాహనుః = గొప్ప దవడలు గలవాడు,
45    లోకపాలః = లోకములను పరిపాలించువాడు,
46    అంతర్హితాత్మా = అదృశ్యమైన ఆత్మలు తానే అయినవాడు,
47    ప్రసాదః = అనుగ్రహించువాడు,
48    నీల లోహితః = నీలమైన కంఠము, ఎరుపు వర్ణము జటలు కలవాడు.
49    పవిత్రం = పరిశుద్ధమైన,
50    మహాన్ = గొప్పవాడు,

బిల్వాష్టోత్తర శతనామస్తోత్రం

 బిల్వాష్టోత్తర శతనామస్తోత్రం
Ramudu Thota Venkataramana's photo.

బిల్వాష్టోత్తర శతనామస్తోత్రం
1. త్రిదళం త్రిగుణాకారం త్రినేత్రం చ త్రియాయుధమ్త్రిజన్మ పాపసంహారమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 2. త్రిశాఖైః బిల్వ పత్రైశ్చ అశ్ఛిద్రైః కోమలైః శుభైఃతవ పూజాం కరిష్యామి ఏక బిల్వం శివార్పణమ్ 
3. సర్వత్రైలోక్య కర్తారం సర్వత్రైలోక్య పాలనమ్సర్వత్రైలోక్య హర్తారమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 4. నాగాధిరాజవలయం నాగహారేణభూషితమ్నాగకుండలసంయుక్తమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్ 
5. అక్షమాలాధరం రుద్రం పార్వతీ ప్రియవల్లభమ్చన్ద్రశేఖరమీశానమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 6. త్రిలోచనం దశభుజం దుర్గాదేహార్ధధారిణమ్విభూత్యభ్యర్చితం దేవం ఏక బిల్వం శివార్పణమ్ 
7. త్రిశూలధారిణం దేవం నాగాభరణసున్దరమ్చన్ద్రశేఖరమీశానమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 8. గఙ్గాధరామ్బికానాథం ఫణికుణ్డలమణ్డితమ్కాలకాలం గిరీశం చ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్ 9. 
శుద్ధస్ఫటిక సంకాశం శితికంఠం కృపానిధిమ్సర్వేశ్వరం సదాశాన్తమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 10. సచ్చిదానన్దరూపం చ పరానన్దమయం శివమ్వాగీశ్వరం చిదాకాశం ఏక బిల్వం శివార్పణమ్ 
11. శిపివిష్టం సహస్రాక్షం కైలాసాచలవాసినమ్హిరణ్యబాహుం సేనాన్యమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్ 
12. అరుణం వామనం తారం వాస్తవ్యం చైవ వాస్తవమ్జ్యేష్టం కనిష్ఠం గౌరీశమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 13. హరికేశం సనన్దీశమ్ ఉచ్ఛైర్ఘోషం సనాతనమ్అఘోరరూపకం కుంభమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 14. పూర్వజావరజం యామ్యం సూక్ష్మ తస్కరనాయకమ్నీలకంఠం జఘంన్యంచ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 15. సురాశ్రయం విషహరం వర్మిణం చ వరూధినమ్మహాసేనం మహావీరమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
16. కుమారం కుశలం కూప్యం వదాన్యఞ్చ మహారధమ్తౌర్యాతౌర్యం చ దేవ్యం చ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్
 17. దశకర్ణం లలాటాక్షం పఞ్చవక్త్రం సదాశివమ్అశేషపాపసంహారమ్ ఏక బిల్వం శివార్పణమ్

నీలకంఠం జగద్వంద్వం దీననాథం మహేశ్వరo
మహాపాపహరం దేవం ఏకబిల్వం శివార్పణం 18
చూడామణీకృత విధుల వలయీకృత వాసుకిం
కైలాస నిలయం భీమం ఏకబిల్వం శివార్పణం 19
కర్పూర కుంద ధవళం నరకార్ణవ తారకం
కరుణామృత సింధుం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 20
మహాదేవం మహాత్మానం భుజంగాధిప కంకణం
మహాపాప హరం దేవం ఏకబిల్వం శివార్పణం 21
భూతేశం ఖండ పరశుం వామదేవం పినాకినం
వామే శక్తిధరం శ్రేష్ఠం ఏకబిల్వం శివార్పణం 22
ఫాలేక్షణం విరూపాక్షం శ్రీకంఠం భక్తవత్సలం
నీలలోహిత ఖట్వాంగం ఏకబిల్వం శివార్పణం 23
కైలాస వాసినం భీమం కఠోరం త్రిపురాంతకం
వృషాంకం వృషభారూఢం ఏకబిల్వం శివార్పణం 24
సామప్రియం సర్వమయం భస్మోద్ధూళిత విగ్రహం
మృత్యుంజయం లోకనాథం ఏకబిల్వం శివార్పణం 25
దారిద్య్ర దు:ఖ హరణం రవిచంద్రానలేక్షణం
మృగపాణిం చంద్రమౌళిం ఏకబిల్వం శివార్పణం 26
సర్వలోక భయాకారం సర్వలోకైక సాక్షిణం
నిర్మలం నిర్గుణాకారం ఏకబిల్వం శివార్పణం 27
సర్వతత్త్వాత్మకం సాంబం సర్వ తత్త్వ విదూరకం
సర్వతత్త్వ స్వరూపం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 28
సర్వలోక గురుం స్థాణుం సర్వలోక వరప్రదం
సర్వలోకైక నేత్రం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 29
మన్మథోద్ధరణం శైవం భవం భర్గం పరాత్మకం
కమలాప్రియ పూజ్యాం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 30
తెజోమయం మహా భీమం ఉమేశం భస్మలేపనం
భవరోగ వినాశం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 31
స్వర్గాపవర్గ ఫలదం రఘునాథ వరప్రదం
నగరాజ సుపాక్రాంతం ఏకబిల్వం శివార్పణం 32
మంంజీర పాదయుగళం కుంభలక్షణ లక్షితం
ఫణిరాజ విరాజం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 33
నిరామయం నిరాధారం నిస్సంగం నిష్ప్రపంచకం
తేజోరూపం మహారౌద్రం ఏకబిల్వం శివార్పణం 34
సర్వలోకైక పితరం సర్వలోకైక మాతరం
సర్వ లోకైకనాథం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 35
చిత్రాంబరం నిరాభాసం వృషభేశ్వర వాహనం
నీలగ్రీవం చతుర్వక్త్రం ఏకబిల్వం శివార్పణం 36
రత్నకంచుక రత్నేశం రత్నకుండలమండితం
నవరత్న కిరీటం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 37
దివ్య రత్నాంగుళీ కర్ణ కంఠాభరణ భూషితం
నానారత్నం మణిమయం ఏకబిల్వం శివార్పణం 38
రత్నాంగుళీయ విలసత్‌ కరశాఖ నఖప్రభం
భక్త మానస గేయం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 39
వామాంగభాగ విలసత్‌ అంబికావీక్షణ ప్రియం
పుండరీక నిభాక్షం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 40
సంపూర్ణ కామదం సౌఖ్యం భక్తేష్ట ఫలకారణం
సౌభాగ్యదం హితకరం ఏకబిల్వం శివార్పణం 41
నానాశాస్త్ర గుణోపేతం శుభమంగళ విగ్రహం
విద్యావిభేద రహితం ఏకబిల్వం శివార్పణం 42
అప్రమేయ గుణార్రం వేదకృద్రూప విగ్రహం
ధర్మాధర్మ ప్రవృత్తం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 43
గౌరీ విలాసం సదనం జీవ జీవ పితామహా
కల్పాంత భైరవం శుభ్రం ఏకబిల్వం శివార్పణం 44
సుఖదం సుఖనాశం చ దు:ఖదం దు:ఖనాశనం
దు:ఖావతారం భద్రం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 45
సుఖరూపం రూపనాశం సర్వధర్మ ఫలప్రదం
అతీంద్రియం మహామాయం ఏకబిల్వం శివార్పణం 46
సర్వపక్షి మృగాకారం సర్వ పక్షి మృగాధిపం
సర్వపక్షి మృగాధారం ఏకబిల్వం శివార్పణం 47
జీవాధ్యక్షం జీవం వంద్యం జీవం జీవనం రక్షకం
జీవకృజ్జీవ హరణం ఏకబిల్వం శివార్పణం 48
విశ్వాత్మానం విశ్వవంద్యం వజ్రాత్మా వజ్రహస్తకo
వజ్రేశం వజ్రభూషం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 49
గణాధిపం గణాధ్యక్షం ప్రళయానల నాశకం
జితేంద్రియం వీరభద్రం ఏకబిల్వం శివార్పణం 50
త్య్రయంబకం హృతం శూరం అరిషడ్వర్గ నాశకం
దిగంబరం క్షోభనాశం ఏకబిల్వం శివార్పణం 51
కుందేందు శంఖ ధవళం భగనేత్ర బిదుజ్జ్వలం
కాలాగ్ని రుద్రం సర్వజ్ఞం ఏకబిల్వం శివార్పణం 52
కంబుగ్రీవం కంబుకంఠం ధైర్యదం ధైర్యవర్ధకం
శార్దూల చర్మవసనం ఏకబిల్వం శివార్పణం 53
జగదుత్పత్తి హేతుం చ జగత్‌ ప్రళయ కారణం
పూర్ణానంద స్వరూపం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 54
సర్గకేశం మహత్తేజం పుణ్యశ్రవణ కీర్తనం
బ్రహ్మాండ నాయకం తారం ఏకబిల్వం శివార్పణం 55
మందార మూల నిలయం మందారకుసుమ ప్రియం
బృందారక ప్రియతరం ఏకబిల్వం శివార్పణం 56
మహేంద్రియం మహాబాహుం విశ్వాస పరిపూరకం
సులభాసులభం లభ్యం ఏకబిల్వం శివార్పణం 57
బీజాధారం బీజరూపం నిర్బీజం బీజవృద్ధిదం
పరేశం బీజనాశం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 58
యుగాకారం యుగాధీశం యుగకృద్యుగ నాశకం
పరేశం బీజనాశం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 59
ధూర్జటిం పింగళజటం జటామండల మందిరం
కర్పూర గౌరం గౌరీశం ఏకబిల్వం శివార్పణం 60
సురావాసం జనావాసం యోగీశం యోగిపుంగవం
యోగదం యోగినాం సింహం ఏకబిల్వం శివార్పణం 61
ఉత్తమానుత్తమం తత్త్వం అంధకాసుర సూదనం
భక్త కల్పద్రుమ స్తోమం ఏకబిల్వం శివార్పణం 62
విచిత్ర మూల్య వసనం దివ్యచందన చర్చితం
విష్ణుబ్రహ్మాది వంద్యం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 63
కుమారం పితరం దేవం సితచంద్ర కలానిధిం
బ్రహ్మశత్రుం జగన్మిత్రం ఏకబిల్వం శివార్పణం 64
లావణ్య మధురాకారం కరుణారస వారిధిం
భ్రువోర్మధ్యే సహస్రార్చిం ఏకబిల్వం శివార్పణం 65
జటాధరం పావకాక్షం ఋక్షేశం భూమినాయకం
కామదం సర్వదాగమ్యం ఏకబిల్వం శివార్పణం 66
శివం శాంతం ఉమానాథం మహాధ్యాన పరాయణం
జ్ఞానప్రదం కృత్తివాసం ఏకబిల్వం శివార్పణం 67
వాసుక్యురగహారం చ లోకానుగ్రహ కారణం
జ్ఞానప్రదం కృత్తివాసం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 68
శశాంకధారిణం భర్గం సర్వలోకైక శంకరం
శుద్ధం చ శాశ్వతం చ నిత్యం ఏకబిల్వం శివార్పణం 69
శరణాగత దీనార్తి పరిత్రాణ పరాయణం
గంభీరం చ వషట్కారం ఏకబిల్వం శివార్పణం 70
భోక్తారం భోజనం బోజ్యం జేతారం జితమానసం
కరణం కారణం జిష్ణు ఏకబిల్వం శివార్పణం 71
క్షేత్రజ్ఞం క్షేత్రపాలం చ పరార్థైక ప్రయోజనం
వ్యోమకేశం భీమవేషం ఏకబిల్వం శివార్పణం 72
భవఘ్నం తరుణోపేతం క్షోధిష్ఠం యమనాశకం
హిరణ్యగర్భం హేమాంగం ఏకబిల్వం శివార్పణం 73
దక్షం చాముండ జనకం మోక్షదం మోక్షకాయం
హిరణ్యగర్భం హేమరూపం ఏకబిల్వం శివార్పణం 74
మహాశ్మశాన నిలయం ప్రచ్ఛన్న స్ఫటిక ప్రభం
వేదాశ్వం వేదరూపం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 75
స్థిరం ధర్మం ఉమానాథం బ్రహ్మణ్యంచాశ్రయం విభుం
జగన్నివాసం ప్రథమం ఏకబిల్వం శివార్పణం 76
రుద్రాక్షమాలా భరణం రుద్రాక్ష ప్రియవత్సలం
రుద్రాక్ష భక్తసంస్తోమం ఏకబిల్వం శివార్పణం 77
ఫణీంద్ర విలసత్‌ కంఠం భుజంగాభరణ ప్రియం
దక్షాధ్వర వినాశం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 78
నాగేంద్ర విలనిత్‌ కర్ణం అహీంద్ర వలయావృతం
మునివంద్యం మునిశ్రేష్ఠం ఏకబిల్వం శివార్పణం 79
భోక్తారం భోజనం బోజ్యం జేతారం జితమానసం
కరణం కారణం జిష్ణు ఏకబిల్వం శివార్పణం 71
క్షేత్రజ్ఞం క్షేత్రపాలం చ పరార్థైక ప్రయోజనం
వ్యోమకేశం భీమవేషం ఏకబిల్వం శివార్పణం 72
భవఘ్నం తరుణోపేతం క్షోధిష్ఠం యమనాశకం
హిరణ్యగర్భం హేమాంగం ఏకబిల్వం శివార్పణం 73
దక్షం చాముండ జనకం మోక్షదం మోక్షకాయం
హిరణ్యగర్భం హేమరూపం ఏకబిల్వం శివార్పణం 74
మహాశ్మశాన నిలయం ప్రచ్ఛన్న స్ఫటిక ప్రభం
వేదాశ్వం వేదరూపం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 75
స్థిరం ధర్మం ఉమానాథం బ్రహ్మణ్యంచాశ్రయం విభుం
జగన్నివాసం ప్రథమం ఏకబిల్వం శివార్పణం 76
రుద్రాక్షమాలా భరణం రుద్రాక్ష ప్రియవత్సలం
రుద్రాక్ష భక్తసంస్తోమం ఏకబిల్వం శివార్పణం 77
ఫణీంద్ర విలసత్‌ కంఠం భుజంగాభరణ ప్రియం
దక్షాధ్వర వినాశం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 78
నాగేంద్ర విలనిత్‌ కర్ణం అహీంద్ర వలయావృతం
మునివంద్యం మునిశ్రేష్ఠం ఏకబిల్వం శివార్పణం 79
మృగేంద్ర చర్మ వసనం మునీనా మేక జీవనం
సర్వ దేవాది పూజ్యం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 80
నిధనేశం ధనాదీశం అపమృత్యు వినాశనం
లింగమూర్తి మలింగాత్మం ఏకబిల్వం శివార్పణం 81
భక్త కల్యాణదం వ్యస్తం వేదవేదాంత సంస్తుతం
కల్పకృత్‌ కల్పపాశ చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 82
ఘోర పాతక దావాగ్నిం జన్మ కర్మ వివర్జితం
కపాల మాలా భరణం ఏకబిల్వం శివార్పణం 83
మాతంగ చర్మ వసనం విరాడ్రూప విదారకం
విష్ణుక్రాంత మనంతం చ ఏకబిల్వం శివార్పణం 84
యజ్ఞకర్మ ఫలాధ్యక్ష యజ్ఞ విఘ్న వినాశనం
యజ్ఞేశం యజ్ఞ భోక్తారం ఏకబిల్వం శివార్పణం 85
కాలాధీశం త్రీకాలజ్ఞం దుష్టం నిగ్రహ కారకం
యోగి మానస సంపూజ్యం ఏకబిల్వం శివార్పణం 86
మహోన్నతం మహాకాయం మహోదర మహాభుజం
మహావక్త్రం మహా వృద్ధం ఏకబిల్వం శివార్పణం 87
సునేత్రం సులలాటంచ సర్వ భీమ పరాక్రమం
మహేశ్వరం శివతరం ఏకబిల్వం శివార్పణం 88
సమస్త జగదాధారం సమస్త గుణ సాగరం
సత్యం సత్యగుణోపేతం ఏకబిల్వం శివార్పణం 89
మాఘ కృష్ణ చతుర్దశ్యాం పూజార్థం చ జగద్గురో:
దుర్లభం సర్వదేవానాం ఏకబిల్వం శివార్పణం 90
తత్రాపి దుర్లభం మన్యే నభోమాసేందు వాసరే
ప్రదోష కాలే పూజాయం ఏకబిల్వం శివార్పణం 91
తటాకం ధన నిక్షేపం బ్రహ్మస్థాప్యం శివాలయం
కోటికన్యా మహాదానం ఏకబిల్వం శివార్పణం 92
దర్శనం బిల్వ వృక్షస్య స్పర్శనం పాపనాశనం
అఘోర పాప సంహారం ఏకబిల్వం శివార్పణం 93
తులసీ- బిల్వ- నిర్గుండీ - జంబీ రామలకం తథా
పంచబిల్వ మితి ఖ్యాతం ఏకబిల్వం శివార్పణం 94
అఖండ బిల్వ ప్రత్రైశ్చ పూజయే
ముచ్యతే సర్వపాపేభ్య: ఏకబిల్వం శివార్పణం 95

http://tvramudu.blogspot.com/పంచామృతo

ఒకప్పుడు పార్వతీదేవి పరమేశ్వరునితో " నాధా! జనులు పాపములనుండి విముక్తి చెందుటకు ఏదైనా మార్గమును , తరుణోపాయమును తెలుపమ"ని అడుగగా పరమేశ్వరుడు ఈవిధముగా చెప్పాడు.
పార్వతీ! గోమాత యందు సమస్త దేవతలు ఉన్నారు.
పాదముల యందు - పితృదేవతలు
కాళ్ళ యందు - సమస్త పర్వతములు
భ్రూమధ్యమున - గంధర్వులు
దంతముల యందు - గణపతి
ముక్కున - శివుడు
ముఖమున - జ్యేష్ఠాదేవి
కళ్ళయందు - సూర్య చంద్రాదులు
చెవుల యందు - శంఖు చక్రములు
కంఠమునందు - విష్ణుమూర్తి
భుజమున - సరస్వతి
రొమ్మున - నవ గ్రహములు
వెన్నునందు - వరుణ దేవుడు , అగ్ని దేవుడు
తోక యందు - చంద్రుడు
చర్మమున - ప్రజాపతి
రోమములయందు - త్రింశత్కోటి దేవతలు నివసించెదరు.

అందువల్ల గోమాతను పూజించి పాపములను పోగొట్టుకొని ఆయురారోగ్యములను , అష్టైశ్వర్యములను పొందవచ్చును. గోవులకు తృప్తిగా ఆహారము పెడితే సమస్త దేవతలకు ఆహారము పెట్టినంత పుణ్యఫలము కలుగుతుంది. మనసారా నమస్కరిస్తే సమస్త దేవతలకు నమస్కరించినంత పుణ్యము కలుగుతుంది. గోమాతకు ప్రదక్షిణము చేస్తే భూమండలము అంతా ప్రదక్షిణము చేసినంత ఫలము కలుగుతుంది."

స్వామి రక్ష! శ్రీ రామ రక్ష!!
శ్రీ రామ రక్ష! సర్వ జగద్రక్ష !!

శ్రీపరమేశ్వర మాతృ కావర్ణ మాలా స్తోత్రం

శ్రీపరమేశ్వర మాతృ కావర్ణ మాలా స్తోత్రం

శ్రీపరమేశ్వర మాతృ కావర్ణ మాలా స్తోత్రం
సాంబ సదాశివ సాంబ సదాశివ సాంబ సదాశివ సాంబశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఆనందామృత ఆశ్రిత రక్షక ఆత్మానంద మహేశశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఇందుకళాధర ఇంద్రాది ప్రియ సుందర రూప సురేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఈశ సురేశ మహేశ జన ప్రియ కేశవ సేవిత పాద శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఉరగాది ప్రియ భూషణ శంకర, నరక వినాశ నటేశశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఊర్జత దానవ నాశ పరాత్పర, ఆర్జత పాప వినాశశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఋగ్వేద శ్రుతిమౌళీ విభూషణ రావిచంద్రాగ్ని త్రినేత్ర శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఋపమనాది ప్రపంచ విలక్షణ తాపనివారణ తత్త్వశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

లింగ స్వరూప సర్వబుధ ప్రియ మంగళ మూర్తి మహేశశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

అలుతాధశ్వర రూపప్రియశివ, వేదాంత త్రయ వేద్య శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఏకానేక స్వరూప విశ్వేశ్వ, యోగి హృది ప్రియావాసశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఐశ్వర్యశ్రయ చిన్మయ చిద్ఘన అచ్యుతానంద మహేశశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఓంకార ప్రియ ఉరగ విభూషణ హ్రీంకారాది మహేశశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఔర సలాలిత అంత కనాశన గౌరి సమేత గిరీశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

అంబర వాస చిదంబర నాయక, తుంబుర నారద సేవ్యశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఆహార ప్రియ అది గిరీశ్వర, భోగాది ప్రియ పూర్ణశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

కమలాక్షార్చిత కైలాసప్రియ, కరుణాసాగర కాంతిశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఖడ్గ శూలమృగ డక్కాద్యాయుధ విషమరూప విశ్వేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

గంగాగిరి సుత వల్లభ గుణహిత శంకర సర్వజనేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఘాతక భంజన పాతక నాశన, గౌరీ సమేత శరీర శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

జ్ఞాపిత శ్రుతి రమౌళి విభూషణ వేద స్వరూప విశ్వేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

చండ వినాశన సకలజన ప్రియ మండలధశ మహేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఛత్ర కిరీట సుకుండల శోభిత పుత్ర ప్రియ భువనేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

జన్మ జరామృతినాశన కల్మషర హిత పాపవినాశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఝంకారాశ్రయ భ్రుంగిరిటి ప్రియ, ఓంకారేశ మహేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

జ్ఞానాజ్ఞానా వినాశక నిర్మదీనజన ప్రియదీప్త శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

టంకాదాగ యుధ ధారణ సత్వర హ్రీంకారాది సురేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

టంక స్వరూప సహకారోత్తమ యోగీశ్వర పరదేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

డంబ విదారణ డిండి మభూషణ, అంబర వాన చిదీశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

డం డం డమరుక ధరణీ నిశ్చల డుంటి వినాయక సేవ్యశివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

నళిన విలోచన నటన మనోహర అతులిత భూషణ అమృత శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

తత్త్వమసీతితి వాక్య స్వరూపక నిత్యానంద మహేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

స్థావర జంగమ భువన విలక్షణ భావుక మునివర సేవ్య శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

దుఃఖ వినాశన దళిత మనోన్మన చందన లేపిత చరణ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ధరణీ ధర శుభ ధవళ విభాస్వర ధనదాది జ్రీయదాన శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

నానాసుగుణ విభూషణ నిర్గుణ నటన జన ప్రియనాట్య శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

పన్నగ భూషణ పార్వతినాయక, పరమానంద పరేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ఫాలవిలోచన భానుకోటి ప్రభ హాలాహలధర అమృత శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

బంధ వినాశన బృందీ శామర స్కందాది ప్రియజనక శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

భస్మవిలే పన భవభయ నాశన, విస్మయరూప విశ్వేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

యతిజన హృదయ నివాసిత ఈశ్వర, విధ్వష్ణ్వాది సురేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

రామేశ్వర రమణీ యముఖాంబుజ సోమేశ్వర సుకృతేశ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

లంకాధీశ్వర సురగణసేవిత, లావణ్యామృత లసిత శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

వరదాభయకర వాసుకి భూషణ వన మాలాది విభూష శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం
శాంత స్వరూప జగత్రయ చిన్మయ, కాంతిమతి ప్రియకనక శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

షణ్ముఖజనక సురేంద్ర మునిప్రియ షాడ్గుణ్యాది సమేత శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

సంసారార్ణ వనాశన శాశ్వతః సాధుహృది ప్రియావాస శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

హర పురుషోత్తమ అద్వైతామృత పూర్ణ మురారి సుసేవ్య శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

ళాళిత భక్త జనేశ నిజేశ్వర కాళివటేశర శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

క్షర రూపాది ప్రియాన్విత సుందర, సాక్షి జగత్త్రయ సాంబ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం

సాంబ సదాశివ సాంబ సదాశివ సాంబ సదాశివ సాంబ శివ
సాంబ సదాశివ శంభో శంకర శరణం మేతవ చరణయుగం!!