సుస్వాగతo

http://coltisorderai.blogspot.ro

Friday, January 3, 2014

అoతయూనువ్వే..

సృష్టి కర్త {ఆదిదేవుడు}

సృష్టి కర్త ఆదిదేవుడు ,
కర్త; విశ్వాన్ని సృష్టించి నడిపే ఒక శక్తి.దేవుడు, అంటే జీవుడు, జీవాన్ని సృష్టించువాడు, సృష్టికర్త. జగమంతటా వ్యాపించియున్నవాడు,దేవుడు సర్వాంతర్యామి, సర్వజ్ఞుడు, కరుణామయుడు, సర్వలోకాల ప్రభువు, సృష్టికర్త మరియు అంతములేనివాడు,

"దేవుడు" నిర్వచనం
దేవుడంటే ఎవరు? అనే ప్రశ్నకు బమ్మెర పోతన రాసిన ఈ పద్యం చక్కని సమాధానం ఇస్తుంది.
''ఎవ్వనిచే జనించు జగ, మెవ్వనిలోపల నుండు లీనమై 
    యెవ్వనియందు డిందు బరమేశ్వరు డెవ్వడు మూలకారణం 
    బెవ్వ డనాదిమధ్యలయు డెవ్వడు సర్వం దాన యైనవా 
    డెవ్వడు వాని నాత్మభవు నీశ్వరు నే శరణంబు వేడేదన్''{పోతన భాగవతం:గజెంద్రమోక్షోం}

దేవుని రూపం

  • 1. రూపరహితుడు -నిర్గుణ నికారుడు 
  • 2. రూపరహితుడు - సాగుణ నిరాకారుడు
  • 3. సరూపుడు - సాగుణ సాకారుడు.

  • నిరంజనుడు, నిర్గుణుడు
    తేజోమయం సుగుణ నిర్గుణమద్వితీయం
    ఆనందకందమపరాజితమప్రమేయం
    నాగాత్మకం సకల నిష్కలమాత్మ రూపం
    వారాణసీ పుర పతిం భజ విశ్వనాథం

    తాత్పర్యం:  తేజస్సు కలిగి, సుగుణములు కలిగి, గుణములు లేని, వేరే సాటిలేని, ఆనందకారకుడైన, ఓటమి ఎరుగని, తర్కానికి అందని, సర్పములకు ఆత్మయై, అన్ని శుద్ధ స్వరూపములు తానేయై, ఆత్మ స్వరూపుడైన, వారణాసి పురంలో వెలసిన ఆ విశ్వనాథుని భజన చేద్దాము.

  •  tvramudu
... నారద పురాణాలు''; శివుడు స్వయంభూలింగాకారుడై జనించి తదుపరి సృష్టికి బ్రహ్మ విష్ణ్వాది దేవతల సృజించాడని ''శివ, ... మొట్టమొదట ఒక దివ్య కాంతిపుంజంగా జలప్రళయోపరి జన్మించి సత్త్వరజస్తమోగుణాల పుట్టుకకు మూలకారణమయ్యింది....
www.tvramudu.blogspot.comwww.tvramudu.blogspot.com
శివుడు (సంస్కృతం: Śiva) హిందూ మతంలోని ప్రధాన దేవతలలో ఒకడు. శివ అనగా సంస్కృతంలో శుభం, సౌమ్యం అని అర్థాలున్నాయి. ఈయన త్రిమూర్తులలో చివరివాడైన లయకారుడు. 
శివుడు పశుపతిగాను, లింగం రూపములోను సింధు నాగరికత కాలానికే పూజలందుకున్నాడు. శివుడు అనార్య దేవుడు. కానీ తరువాత వైదిక మతంలో లయకారునిగా స్థానం పొందాడు.వేదాలలో శివుడు రుద్రునిగా పేర్కొనబడినాడు.
శైవంలో శివుని పరమాత్మగాను, ఆదిదేవునిగాను భావిస్తారు. అయితే స్మార్తం వంటి ఇతర హిందూ శాఖలలో దేవుని యొక్క అనేక రూపాలలో ఒకనిగా పూజిస్తారు. వైష్ణవంలో శివుని విష్ణువు యొక్క రూపముగా భావిస్తారు. శివుని ప్రత్యేకంగా ఆరాధించే హిందూ మతస్థులను శైవులంటారు. శైవం, వైష్ణవం ,శాక్తేయం హిందూ మతంలోని మూడు ముఖ్యమైన సాంప్రదాయాలు.
దక్షిణామూర్తి పరమశివుని జ్ఞానగురువు అవతారం. ఇతర గురువులు మాటలతో శిష్యులకు బోధిస్తారు. కానీ దక్షిణామూర్తి మౌనంగానే ఉండి శిష్యులకు కలిగే సందేహాలు నివారిస్తాడు. శివుని పేర్లు, అవతారాలు
ఆదిదేవుడు
• రుద్రుడు
• పరమశివుడు
• గంగాధరుడు
• గౌరీపతి • నటరాజు
• కైలాసాధిపతి
• పశుపతి
• గరళకంఠుడు
• హరుడు • చంద్రమౌళి
• ముక్కంటి
• పాలాక్షుడు
• చంద్రశేఖరుడు
• నీలకంఠుడు
• దక్షిణామూర్తి...
  ఆదిదేవుడు
''శివ''పదం
శ౦ = శాశ్వతాన౦దము
ఇ = పురుషుడు
వ = శక్తిని, అమృతమును బోధి౦చును.
వీటి కలయికకు శివుడని పేరు. కావున భక్తుడు తన ఆత్మను శివునిగా భావి౦చి శివుని అర్చి౦చాలి.


శివుడునాదస్వరూపుడు. అక్షర శరీరుడైన శివుని స్వరూపము ఈ విధ౦గా ఉన్నది.
 tvramudu

అకారము పరమేశ్వరుని శిరస్సు. ఆకారము లలాటము. ఇకారము కుడి కన్ను. ఈకారము ఎడమకన్ను. ఉకారము కుడి చెవి. ఊకారము ఎడమ చెవి. ఋకారము ఆ పరమేశ్వరుని కుడి చెక్కిలి. ౠకారము ఎడమచెక్కిలి. అలు, అలూ కారములు రె౦డు ముక్కుపుటములు. ఏకారము పై పెదవి. ఐకారము ఈశ్వరుని క్రి౦ది పెదవి. ఓకారము పై పళ్ళవరుస. దేవదేవుడగు శివునికి అ౦ అః అనునవు తాలు(దవడలు)స్థానములాయెను. వీటికి ప్రాణాక్షరములు అని పేరు.
అ - ఆ - ఇ - ఈ - ఉ - ఊ - ఋ - ఎ - ఏ - ఐ - ఒ - ఓ - ఔ - అం - క - ఖ - గ - ఘ - చ - ఛ - జ - ఝ - ట - ఠ - డ - ఢ - త - థ - ద - ధ - న ప - ఫ - బ - భ - మ -య - ర - ల - వ - శ - ష - స - హ - ళ - క్ష
క వర్గలోని ఐదు అక్షరములు(క ఖ గ ఘ జ్ఞ) ఐదు కుడిచేతులు కాగా, చవర్గలోని ఐదు అక్షరములు ఐదు ఎడమచేతులాయెను. టవర్గలో ఐదు, తవర్గలో ఐదు వెరసి పది అక్షరములు పాదముల వ్రేళ్ళు ఆయెను. పకారము ఉదరముకాగా, ఫకారము కుడి పార్శ్వము ఆయెను. బకారము ఎడమ పార్శ్వము కాగా భకారము స్క౦ధమాయెను. యోగీశ్వరుడు, మహాదేవుడగు శ౦భువునకు హృదయము మకారము. సర్వవ్యాపియగు శివునకు యకారము మొదలుగ సకారము వరకు గల ఏడు అక్షరములు ఏడు ధాతువులు(చర్మము, రక్తము, మా౦సము, అస్తి, కొవ్వు, మజ్జ, శక్ర౦) ఆయెను. హ కారము నాభి అనియు, క్షకారము ఘ్రాణే౦ద్రియము అనియు చెప్పబడెను. వీటికి ప్రాణ్యక్షరములు అని పేరు. మ౦త్రముద్వారా ఉత్పన్నమయ్యే చైతన్యమే దేవత. సర్వదేవతలూ మ౦త్రాధీనులు. సర్వ మ౦త్రములూ అక్షరాధీనములు. సర్వ అక్షరములు ఓ౦కార స్వరూపములు. ఓ౦కారమే శివుడు, సర్వదేవతామయుడు, మ౦త్రమయుడు, అక్షరమయుడు..

 tvramudu
శైవంలో శివుని పరమాత్మగాను, ఆదిదేవునిగాను భావిస్తారు. అయితే స్మార్తం వంటి ఇతర హిందూ శాఖలలో దేవుని యొక్క అనేక రూపాలలో ఒకనిగా పూజిస్తారు. వైష్ణవంలో శివుని విష్ణువు యొక్క రూపముగా భావిస్తారు. శివుని ప్రత్యేకంగా ఆరాధించే హిందూ మతస్థులను శైవులంటారు. శైవం, వైష్ణవం ,శాక్తేయం హిందూ మతంలోని మూడు ముఖ్యమైన సాంప్రదాయాలు. 


 శివస్వరుపం
శివస్వరుపం 
పరమశివుని ఆకృతిలో ఒక్కొక్క దానికి ఒక్కొక్క అర్ధం ఉన్నది. శివుని త్రిశూలం సత్వ, రజ, తమో గుణాలకు ప్రతిరూపాలు. ఢమరుకం శబ్ద బ్రహ్మ స్వరూపం. అతని శిరస్సును అలంకరించిన చంద్రవంక మనోనిగ్రహానికి, గంగాదేవి శాశ్వతత్వానికి ప్రతీక. అతని దేహంపై గల సర్పాలు భగవంతుని జీవాత్మలుగాను, ధరించిన ఏనుగు చర్మం అహంకారాన్ని త్యజించమని, ఆశీనంపైన పులిచర్మం కోరికలకు దూరంగా ఉండమని, భస్మం పరిశుద్ధతనూ సూచిస్తాయి. ఆయన పట్టుకున్న నాలుగు జింక కాళ్ళు చతుర్వేదాలకు, నందీశ్వరుడు సత్సాంగత్యానికి, నంది ధర్మదేవతకు, మూడవ నేత్రం జ్ఞానానికి సూచిక.
పరమశివుడు అనంత రూపుడు అనంతనాముడు. ఈ రూపమునే మహారుద్రు లుగా కొలుచుచున్నారు. అభిషేకనందలి పంచబ్రహ్మ మంత్రములందలి వామదేవుడు, జ్యేష్ఠుడు, శ్రేష్ఠుడు, రుద్రుడు, కాలుడు, కలవికరణుడు, జలవికరణుడు, బలుడు, బలప్రమథనుడు, సర్వభూతదమనుడు, మనోన్మనుడు, ఏకాదశ రుద్రులే.
 శివస్వరుపం
మనదేశమునందలి ద్వాదశజ్యోతిర్లింగములు (జ్యోతిర్లింగము- శివతేజస్సు అంతర్లీనమైన లింగము), సోమనాథుడు, మలి ్లకార్జునుడు, మహాకాళుడు, ఓంకారేశ్వ రుడు, వెైద్యనాథుడు, భీమ శంకరుడు, రామేశ్వరుడు, నాగేషుడు, విశ్వేశ్వరుడు, త్య్రంబకుడు, కేదా రేశుడు శివుని ప్రతీకలే.‘నమకప్రశ్న’ యంద లి వివిధ నామములు ఉమామహేశ్వరునివే, శివుని గుణగణ అభివర్ణనలే.సాంబశివుడు త్రినేత్రుడు, సోమ సూర్యాగ్నిలోచనుడు. అగ్నినేత్రము (మూడవ నేత్ర ము) ప్రళయకాలమున, రాక్షస సంహారవేళల తక్క ఇతర సమయములందు నిద్రాణమైయుండును. ఈ త్రినేత్రముల చిహ్నమే త్రిదళమగు బిల్వపత్రము. ఇది పూజలయందు అతి విశిష్ట మైనది. లలిత, లక్ష్మి, గణపతి, శివ, సత్యనారాయణ పూజల యందు బిల్వ పూజ చేయుదురు. సర్వకష్ట నివారణార్థము బిల్వపత్ర పూజ ఉపయుక్తమైనది.

శివుడు మంగళకరుడు, సురగురువు, ప్రపంచమందలి ప్రథమ గురుస్థానము శివునిది. శివసహస్రము నందలి మొదటి నామము. ‘శ్రీ గురవే నమః’. శంకరుడు కైలాసమున పార్వతీదేవితో నాట్యము సలు పును. శివుడు ఉమామహేశ్వరుడు, పార్వతీదేవిని వామాంక మున కలవాడు. అమ్మను కూడినవాడు, అర్థనారీశ్వరుడు - శక్తి సంపన్నుడు. గజాసురుని కోరిక మేరకు ఏనుగు చర్మమును ధరించి నవాడు, చంద్రకళాధారణచే చిరునవ్వు కలిగి జ్ఞానముద్రతో పద్మాస నమున విరాజిల్లువాడు. పరమ పవిత్రగంగను శిరము దాల్చిన వాడు. రుద్రైకాదశినీ యాగములోని ఏకాదశిరుద్రుల నామములు: మహాదేవః, శివః, రుద్రః, శంకరః, నీల లోహితః, ఈశానః, విజయః, భీమః, దేవదేవః, భవోద్భవః, ఆదిత్యః.అదే విధంగా పురాణాల్లో ఏకాదశ రుద్రులు వర్ణించబడిరి : మన్యుః, మనుః, మహినసహః, మహాన్‌, శిః, ఋతధ్వజః, ఉగ్రరేతః, భవః, కాలః, వామదేవః, ధృతవ్రతః, శివుడు ప్రదాయకము.

మానవులు పూజా సమయమున, జపసమయమున రుద్రాక్షలు ఉపయోగించ తగినవిగా గుర్తింపబడినవి. శివుడు నాగాభరణ భూషితుడు. నాగ ము దశదిశల పడగ త్రిప్పుచూ లోకవీక్షణ దీక్షలో నిమగ్నమై ఉపద్ర వములను, ప్రజల కష్టనష్టములను ప్రభువునకు తెలుపుచున్నట్లుం డును. శివుడు నందివాహనుడు. నంది ధర్మదేవత. సర్వకాల - సర్వాపస్థలందు శివదేవుని ఎదురుగా నుండి చెవులు నిక్కపొడుచు కొని భక్తుల మొర ఆలకించి, ప్రభునికి విన్నవించును. కొన్ని దేవాలయములలో (ఉత్తరదేశమున), కూర్మ మును కూడా నందితో పాటు అలంకరించెదరు. అమ్మవారి ఆలయములందు కూర్మ విగ్రహముండును. నంది మానవ శరీరమునకు, కూర్మం మానవ చిత్తమునకు ప్రతీకలుగా నిలుచును.

శివుని రెండు స్వరూపాలు 
శివుడు కేవలం రుద్రస్వరూపమే కాక ప్రేమస్వరూపుడు కూడా. శివుని అతని కుటుంబాన్ని మనం 2 విధాలుగా దర్శించవచ్చు. ఆవి రుద్రస్వరూ పముగ ఐతే శివుడు, మహంకాళి, వీరభద్రుదు, కాలభైరవుదు, ఊగ్ర గణపతి, పిశాచగణాలు, దర్శనం ఇస్తే శాంతస్వభవునిగా వున్నపుడె ఫరమేశ్వరుడు, పార్వతిదేవి, కుమారస్వామి , వినాయకుడు, నందిశ్వరుడు, గురునాధ స్వామి, వేద వేదంగ భూషనులు మనకు కనిపిస్తారు. ఇలా మనం జగ్రత్తగా పరిశిలిస్తే మహదెవుని 2 రుపాలలొ గమనిస్తాము.
 ఆదిదేవుడు
• రుద్రుడు
• పరమశివుడు
• గంగాధరుడు
• గౌరీపతి • నటరాజు
• కైలాసాధిపతి
• పశుపతి
• గరళకంఠుడు
• హరుడు • చంద్రమౌళి
• ముక్కంటి
• పాలాక్షుడు
• చంద్రశేఖరుడు
• నీలకంఠుడు• దక్షిణామూర్తి..