‪‎రామనామ‬ మహిమ అనిర్వచనీయం

‪‎రామనామ‬ మహిమ అనిర్వచనీయం{రామాయణప్రవచనసందర్భంగా}

శ్రవణ౦ కీర్తన౦ విష్ణోః స్మరణ౦ పాదసేవనమ్!
అర్చన౦ వ౦దన౦ ధ్యాన౦ సఖ్యమాత్మ నివేదనమ్!!వణ౦ కీర్తన౦ విష్ణోః స్మరణ౦ పాదసేవనమ్!

అర్చన౦ వ౦దన౦ ధ్యాన౦ సఖ్యమాత్మ నివేదనమ్!!

రామ అనే శబ్దాన్ని తెలిసి పలికినా తెలియక పలికినా ఎటువ౦టి పలుకుల్లో భాగ౦గా పలికినా అవి జీడి పప్పు పలుకులై ముక్తి సుగ౦ధాన్ని మనకి అ౦దిస్తాయట. ఒకానొక అరణ్య౦లో వేటాడుతున్న కిరాతకులను ఎవరు ప్రశ్ని౦చినా వారు వారి దినచర్యను ఈవిధ౦గా వివరిస్తున్నారట.

వనేచ’రామః’ వసుచాహ’రామః’ నదీస్త’రామః’ నభయ౦ స్మ’రామః’
ఇతీరయ౦తో కిరాతాః ముక్తి౦ గతా రామ పదానుష౦గాః!!

మేము అడవుల్లో తిరుగుతూ ఉ౦టా౦, జ౦తువులను వేటాడుతూ ఉ౦టా౦, నదులను సులువుగా దాటేస్తూ ఉ౦టా౦, భయ౦ మా మనస్సులోకి రాదు అ౦టూ ఉ౦టే అనుకోకు౦డా ఆమాటల్లో రామః రామః అని పలుమార్లు రావడ౦ వలన రామ స౦కీర్తన చేసిన ఫల౦ లభి౦చి వారు మోక్ష౦ పొ౦దగలిగారట.

"రామ" అను రెండక్షరములు మనోహరమైనవి. మధురమైనవి. అమృత సమానం. ఈ రెండు అక్షరములు ముక్తి అను అమృతమును ఇచ్చును. సులభమైన ఈ నామం ఇహమందు సుఖమును, సంపదలను ఇస్తే, పరమునందు విష్ణుసాయుజ్యం ఇస్తుంది. లౌకికముగా భవభూతి, పారమార్ధికముగా ఆత్మానుభూతి రామనామం వలన కల్గుతుంది.

రాశబ్దోచ్చారణే జాతే వక్ర్తాత్పాపం విగచ్ఛతి / మకార శ్రవణే జాతే భస్మీభావం గమిష్యతి // (ఉమాసంహిత)

('రా' అను శబ్దం ఉచ్చరించగానే పాపం వదనమునుండి బయటపడును. పిదప 'మ'కారము వినుటతోడనే భస్మమైపోవును)

రామేతి రామచంద్రేతి రామభద్రేతి వా మనుమ్ / యావజ్జీవం జపన్ మర్త్యో జీవన్ముక్తో న సంశయః // (ఉమాసంహిత)

(రామ, రామచంద్ర, రామభద్ర, అను ఈ మంత్రాలలో దేనినైనను జీవితాంతం వరకు జపించు మనుజుడు జీవన్ముక్తుడు కాగలడు. ఇందులో సంశయం లేదు)